(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =خم ابروی تو محراب رکوع است و سجودم | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = فیض کاشانی | قالب = غزل | وزن =فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن | موضوع = عرفانی | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۱۲بیت |...» ایجاد کرد) |
Z.khansari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{سرصفحه | ||
| | | مطلع=خم ابروی تو محراب رکوع است و سجودم | ||
| | | نام شعر= | ||
| | | شاعر = فیض کاشانی | ||
| | | مصحح = | ||
| | | بخشی از دیوان = | ||
| قالب = غزل | |قالب =غزل | ||
| وزن =فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن | |وزن = فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن | ||
| موضوع = عرفانی | |موضوع = عرفانی | ||
| | | قبلی = | ||
| | | بعدی = | ||
| | | سال خورشیدی = | ||
| | | سال میلادی = | ||
| | | سال قمری = | ||
| یادداشت = | |||
}} | }} | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|خم ابروی تو محراب رکوع است و سجودم|بیخيال تو نباشد نه قيامم نه قعودم}} | {{ب|خم ابروی تو محراب رکوع است و سجودم|بیخيال تو نباشد نه قيامم نه قعودم}} | ||
خط ۳۲: | خط ۳۰: | ||
{{ب|فيض را نعمت بسيار چو دادی مددی کن|تا کند شکر عطايای تو بر رغم حسودم}} | {{ب|فيض را نعمت بسيار چو دادی مددی کن|تا کند شکر عطايای تو بر رغم حسودم}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۶
خم ابروی تو محراب رکوع است و سجودم | بیخيال تو نباشد نه قيامم نه قعودم | |
جلوۀ حُسن تو ديدم طمع از خويش بريدم | تا که شد محو در انوار وجود تو وجودم | |
شيرِ مهرت به ازل داده مرا دايۀ لطفت | نرود تا به ابد مهر تو بيرون ز وجودم | |
با تو در عيشم و عشرت، همه سودم همه نورم | بیتو در رنجم و محنت همه آهم همه دودم | |
جاهل و مرده به خود زنده و دانا به تو باشم | به خودم هيچ نباشم به تو باشم همه بودم | |
يکدم ار بگذردم بیتو سراپا به زیانم | بگذرانم نفسى با تو سراسر همه سودم | |
روى بر رهگذر دوست به اخلاص نهادم | بر ملک منزلت خويش بدينگونه فزودم | |
آنچه را علم گمان داشتم از سينه ستردم | عقدۀ جهل به لا حولَ و لا قُوَّه گشودم | |
هيچ بودم به خودم بود چو پندار وجودی | همه گشتم چو شدم بیخبر از بود و نبودم | |
توبه کردم ز خود و نامۀ اعمال دريدم | نيک اگر کشتم و گر بد همه را نيک درودم | |
سربهسر خواب پريشان بُوَد اين عالم فانی | بهر جمعيت دل نالۀ بيهوده سرودم | |
فيض را نعمت بسيار چو دادی مددی کن | تا کند شکر عطايای تو بر رغم حسودم |