کنم بر آن سر ببْریده گریه یا به تنَش: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =کنم بر آن سر ببْریده گریه یا به تنَش
  | مطلع=کنم بر آن سر ببْریده گریه یا به تنَش
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
| شاعر = ساکت اصفهانی
  | نام شعر =
  | مصحح =  
  | نام شاعر = ساکت اصفهانی
  | بخشی از دیوان =
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | قالب = غزل  
  | قالب = غزل  
  | وزن =
  | وزن =
  | موضوع =  امام حسین(ع)  
  | موضوع =  امام حسین(ع)  
  | مناسبت =
  | قبلی =
  | زمان سرایش =
  | بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات = ۱۱بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =   
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
{{شعر}}


'''کنم بر آن سر ببْریده گریه یا به تنَش''' را شاعر ادیب [[ساکت اصفهانی]] درباره امام حسین(ع) در یازده سروده است. این شعر در قالب غزل و در گونه مرثیه است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|کنم بر آن سر ببْریده گریه یا به تنَش|که روی خاک، درافکنْد خصم، بی‌کفنش}}
{{ب|کنم بر آن سر ببْریده گریه یا به تنَش|که روی خاک، درافکنْد خصم، بی‌کفنش}}
{{ب|به راه دوست ز دشمن رسید هر تیری|به خنده باز، دهان کرده زخم‌های تنش}}
{{ب|به راه دوست ز دشمن رسید هر تیری|به خنده باز، دهان کرده زخم‌های تنش}}
خط ۳۱: خط ۳۰:
{{ب|جهان سراسر از آن، رشک باغ رضوان شد|شکفت آن گل و عالَم از او، گلستان شد}}
{{ب|جهان سراسر از آن، رشک باغ رضوان شد|شکفت آن گل و عالَم از او، گلستان شد}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]
[[رده:شعرهای کهن]]