شاعر آیینی:غلامرضا سازگار: تفاوت میان نسخه‌ها
(←معرفی) |
جز (E Amini صفحهٔ غلامرضا سازگار را به شاعر آیینی:غلامرضا سازگار منتقل کرد) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | ||
| نام =غلامرضا سازگار | | نام =غلامرضا سازگار | ||
| تصویر = | | تصویر =File:1398080118401331018735374.jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
}} | }} | ||
'''غلامرضا سازگار''' [[شاعر آیینی]] ایرانی متخلص به [[«میثم»]] است. او صاحب مجموعه شعری شش جلدی با نام [[«نخل میثم»]] است. | '''غلامرضا سازگار''' [[شاعر آیینی]] ایرانی متخلص به [[«میثم»]] است. او صاحب مجموعه شعری شش جلدی با نام [[«نخل میثم»]] است. | ||
==معرفی== | ==معرفی و کتابشناسی== | ||
غلامرضا سازگار متخلص به «میثم» سال ۱۳۲۰ در [[قم]] متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در مکتب خانههای قدیمی سپری نمود و سپس به [[دروس حوزوی]] روی آورد. او سرودن را از نوجوانی آغاز کرد و هم‌زمان به [[ مداحی]] نیز روی آورد. از اساتیدی چون میرزا محمد فقیهی و حاج [[ملا حسین مولوی]] بهره برد. اکثر شعرهایش در حوزه آیینی است. مجموعۀ شش جلدی «نخل میثم» دربردارنده [[اشعار آیینی]] اوست. سازگار در عرصۀ [[نوحه‌سرایی]] نیز فعال است. در زمینه [[نوحه]] مجموعه «یک ماه خون گرفته»، «آتش مهر»، «نخلستان» و «از صیام تا قیام» از آثار سازگار است. غالب شعرهایش را در قالب غزل به سبک عراقی می‌سراید. شعرهای او معمولا در [[هیئات]] توسط [[مداحان]] مورد استفاده قرار می‌گیرد. از شعرهای او که بسیار در [[فاطمیه]] زمزمه شده است:{{شعر}} | غلامرضا سازگار متخلص به «میثم» سال ۱۳۲۰ در [[قم]] متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در مکتب خانههای قدیمی سپری نمود و سپس به [[دروس حوزوی]] روی آورد. او سرودن را از نوجوانی آغاز کرد و هم‌زمان به [[ مداحی]] نیز روی آورد. از اساتیدی چون میرزا محمد فقیهی و حاج [[ملا حسین مولوی]] بهره برد. اکثر شعرهایش در حوزه آیینی است. مجموعۀ شش جلدی «نخل میثم» دربردارنده [[اشعار آیینی]] اوست. سازگار در عرصۀ [[نوحه‌سرایی]] نیز فعال است. در زمینه [[نوحه]] مجموعه «یک ماه خون گرفته»، «آتش مهر»، «نخلستان» و «از صیام تا قیام» از آثار سازگار است. غالب شعرهایش را در قالب غزل به سبک عراقی می‌سراید. شعرهای او معمولا در [[هیئات]] توسط [[مداحان]] مورد استفاده قرار می‌گیرد. از شعرهای او که بسیار در [[فاطمیه]] زمزمه شده است:{{شعر}} | ||
{{ب|من ایستاده بودم دیدم که مادرم را|قاتل گهی به کوچه گاهی بخانه می زد}} | {{ب|من ایستاده بودم دیدم که مادرم را|قاتل گهی به کوچه گاهی بخانه می زد}} | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
{{ب|الا ای چاه، یارم را گرفتند|گلم، عشقم، بهارم را گرفتند}} | {{ب|الا ای چاه، یارم را گرفتند|گلم، عشقم، بهارم را گرفتند}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۱
 | |
| اطلاعات | |
|---|---|
| زمینه فعالیت | شعر آیینی |
| ملیت | ایرانی |
| محل زندگی | تهران |
| سبک نوشتاری | شعرآیینی |
| دیوان اشعار | نخل میثم |
| تخلص | میثم |
غلامرضا سازگار شاعر آیینی ایرانی متخلص به «میثم» است. او صاحب مجموعه شعری شش جلدی با نام «نخل میثم» است.
معرفی و کتابشناسی
غلامرضا سازگار متخلص به «میثم» سال ۱۳۲۰ در قم متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در مکتب خانههای قدیمی سپری نمود و سپس به دروس حوزوی روی آورد. او سرودن را از نوجوانی آغاز کرد و هم‌زمان به مداحی نیز روی آورد. از اساتیدی چون میرزا محمد فقیهی و حاج ملا حسین مولوی بهره برد. اکثر شعرهایش در حوزه آیینی است. مجموعۀ شش جلدی «نخل میثم» دربردارنده اشعار آیینی اوست. سازگار در عرصۀ نوحه‌سرایی نیز فعال است. در زمینه نوحه مجموعه «یک ماه خون گرفته»، «آتش مهر»، «نخلستان» و «از صیام تا قیام» از آثار سازگار است. غالب شعرهایش را در قالب غزل به سبک عراقی می‌سراید. شعرهای او معمولا در هیئات توسط مداحان مورد استفاده قرار می‌گیرد. از شعرهای او که بسیار در فاطمیه زمزمه شده است:
| من ایستاده بودم دیدم که مادرم را | قاتل گهی به کوچه گاهی بخانه می زد |
شعری دیگری با مطلع «سرم خاک کف پای حسین است» از او درباره امام حسین (ع):
| سرم خاک کف پای حسین است | دلم مجنون و شیدای حسین است |
شعری از او در فضای مجلس یزید در گونه زبان حال حضرت زینب (س):
| یا مزن چوب جفا را بر لب و دندان من | یا بگو بیرون روند از مجلست طفلان من |
شعری از او که در نوحه سینه زنی استفاده شده است با مطلع «کلیم اگر دعا کند بی تو دعا نمی شود» :
شعر مرثیه ای از او برای ایام شهادت حضرت زهرا (س):
| بریز آب روان اسما، ولی آهسته آهسته | به جسم اطهر زهرا ولی آهسته آهسته |
شعری از او درباره زبان حال امیرالمومنین (ع) در فراق حضرت زهرا (س):
| الا ای چاه، یارم را گرفتند | گلم، عشقم، بهارم را گرفتند |