شفق نشسته در آغوشت ای سحر برخیز: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =شفق نشسته در آغوشت ای سحر برخیز
  | مطلع=شفق نشسته در آغوشت ای سحر برخیز
  | تصویر =  
  | نام شعر=ای پدر برخیز
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = رضا حاج‌حسینی
  | نام شعر =ای پدر برخیز
  | مصحح =  
  | نام شاعر =رضا حاج‌حسینی
  | بخشی از دیوان =
  | قالب =غزل
  |قالب = غزل
  | وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
  |وزن =مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن  
  | موضوع =حضرت سکینه(س)
  |موضوع = حضرت سکینه(س)
  | مناسبت =
  | قبلی =
  | زمان سرایش = معاصر
| بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات =۷بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
'''شفق نشسته در آغوشت ای سحر برخیز''' را شاعر آیینی [[رضا حاج‌حسینی]] درباره حضرت سکینه(س) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در هفت بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل  و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن می‌باشد.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|شفق نشسته در آغوشت ای سحر برخیز|ستاره می‌رود از هوش، یک نظر برخیز}}
{{ب|شفق نشسته در آغوشت ای سحر برخیز|ستاره می‌رود از هوش، یک نظر برخیز}}
خط ۲۷: خط ۲۴:
{{ب|به یک اشاره بگویم: قسم به حرمت عشق|سکینه آمده از راه، ای پدر برخیز}}
{{ب|به یک اشاره بگویم: قسم به حرمت عشق|سکینه آمده از راه، ای پدر برخیز}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعرهای درباره حضرت سکینه(س)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۲

شفق نشسته در آغوشت ای سحر برخیز ای پدر برخیز از
رضا حاج‌حسینی



در قالب غزل

با وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن

موضوع: حضرت سکینه(س)
شفق نشسته در آغوشت ای سحر برخیزستاره می‌رود از هوش، یک نظر برخیز
کبوتری که به شوق تو بال در خون زدبه بام عشق تو گسترده بال و پر برخیز
چو من به حسرت یک چشم بوسه بر قدمتنشسته در ره تو خاک رهگذر برخیز
رسیده زائر دل‌خسته‌ای ز غربت راهکه مانده از سفری سرخ دربه در، برخیز
شبانه‌های شب شام را دلم طی کردبه هُرم چلّه نشستم در این سفر برخیز
کنون که خون دلم سرخ همچو لالهٔ دشتبه چهره می‌چکد از چشم‌های تر برخیز
به یک اشاره بگویم: قسم به حرمت عشقسکینه آمده از راه، ای پدر برخیز