ما دل برای دوست ز جان برگرفته‌ایم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =ما دل برای دوست ز جان برگرفته‌ایم | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = سیف فرغانی | قالب = غزل | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن | موضوع = عرفانی | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۵بیت | منب...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =ما دل برای دوست ز جان برگرفته‌ایم
  | مطلع=ما دل برای دوست ز جان برگرفته‌ایم
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
| شاعر = سیف فرغانی
  | نام شعر =  
  | مصحح =  
  | نام شاعر = سیف فرغانی
  | بخشی از دیوان =
  | قالب = غزل
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
  |قالب =غزل
  | موضوع = عرفانی
  |وزن = مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
  | مناسبت =
  |موضوع = عرفانی
  | زمان سرایش =  
  | قبلی =
  | زبان = فارسی
| بعدی =  
  | تعداد ابیات = ۵بیت
  | سال خورشیدی =  
  | منبع =  
  | سال میلادی =
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
'''ما دل برای دوست ز جان برگرفته‌ایم''' از اشعار توحیدی مناجاتی شاعر قدیمی [[سیف فرغانی]] است. این شعر در قالب غزل و در وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن و فضای شعری عرفانی، معنوی در پنج سروده شده است.
== متن شعر ==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|ما دل برای دوست ز جان برگرفته‌ایم|چشم طمع ز هر دو جهان برگرفته‌ایم}}
{{ب|ما دل برای دوست ز جان برگرفته‌ایم|چشم طمع ز هر دو جهان برگرفته‌ایم}}
خط ۲۵: خط ۲۳:
{{ب|چون برگرفت تشنه به لب آب را ز جوی؟|ما از درِ تو خاک چنان برگرفته‌ایم}}
{{ب|چون برگرفت تشنه به لب آب را ز جوی؟|ما از درِ تو خاک چنان برگرفته‌ایم}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
== پانویس ==
== منابع ==
[[رده:اشعار عرفانی]]
[[رده:اشعار توحیدی]]
[[رده:شعرهای کهن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۰

ما دل برای دوست ز جان برگرفته‌ایم از
سیف فرغانی



در قالب غزل

با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن

موضوع: عرفانی
ما دل برای دوست ز جان برگرفته‌ایمچشم طمع ز هر دو جهان برگرفته‌ایم
ما را نبود چون دگران خوشه‌چین کسیچون مرغ دانه‌ای به دهان برگرفته‌ایم
ای تو به دست لطف سبک کرده بارهااز تو مدد، که بار گران برگرفته‌ایم
گفتی برو بنه سر و برگیر دل ز غیردیری‌ست این نهاده و آن برگرفته‌ایم
چون برگرفت تشنه به لب آب را ز جوی؟ما از درِ تو خاک چنان برگرفته‌ایم