عشاق چون به درگه معشوق رو کنند: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان = عشاق چون به درگه معشوق رو کنند | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = جودی خراسانی | قالب = غزل | وزن =مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | موضوع = حضرت عباس (ع) | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۷...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه شعر
  | عنوان = عشاق چون به درگه معشوق رو کنند
  | مطلع= عشاق چون به درگه معشوق رو کنند
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
| شاعر = جودی خراسانی
  | نام شعر =
  | مصحح =  
  | نام شاعر = جودی خراسانی
  | بخشی از دیوان =
  | قالب = [[غزل]]
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | وزن =مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
  |قالب =غزل
  | موضوع = [[حضرت عباس (ع)]]
  |وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
  | مناسبت =
  |موضوع =حضرت عباس (ع)
  | زمان سرایش =  
  | قبلی =
  | زبان = فارسی
| بعدی =  
  | تعداد ابیات =۷ بیت
  | سال خورشیدی =  
  | منبع =  
  | سال میلادی =
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
'''عشاق چون به درگه معشوق رو کنند''' شعر آیینی از [[جودی خراسانی]]، شاعر آیینی است. این شعر در هفت بیت غزل مدح گونه درباره حضرت عباس(ع) سروده است. وزن این شعر آیینی مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|عشاق چون به درگه معشوق رو کنند|با آب دیدگان ، تن خود شستشو کنند}}
{{ب|عشاق چون به درگه معشوق رو کنند|با آب دیدگان ، تن خود شستشو کنند}}
خط ۲۷: خط ۲۵:
{{ب|درگاه او چو قبله ی ارباب حاجت است|باب الحوائجش همه جا گفتگو  کنند}}
{{ب|درگاه او چو قبله ی ارباب حاجت است|باب الحوائجش همه جا گفتگو  کنند}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
به کسی دل باخته‌ام
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع حضرت عباس(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۴

عشاق چون به درگه معشوق رو کننداز جودی خراسانیدر قالب غزلبا وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلنموضوع: حضرت عباس (ع)
عشاق چون به درگه معشوق رو کنندبا آب دیدگان ، تن خود شستشو کنند
قربان عاشقی که شهیدان کوی عشقدر روز حشر رتبۀ او آرزو کنند
عباسِ نامدار که شاهان روزگاراز خاک کوی او طلب آبرو کنند
سقای آب بود و لب تشنه جان سپردمی خواست آب کوثرش اندر گلو کنند
بی دست ماند و داد خدا دست خود به اوآنانکه منکرند بگو روبرو کنند
گردست او نه دست خدائی است پس چرااز شاه تا گدا همه رو سوی به او کنند
درگاه او چو قبله ی ارباب حاجت استباب الحوائجش همه جا گفتگو کنند