عشق دلدار: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{سرصفحه شعر | مطلع=عشق دلدار | نام شعر= | شاعر =امام خمینی | مصحح = | بخشی از دیوان = |قالب =غزل |وزن = |موضوع = عرفانی | قبلی = | بعدی = | سال خورشیدی = | سال میلادی = | سال قمری = | یادداشت = }} {{شعر}} {{ب|چشم بيمار تو ای‏‏ می زده بيمارم كرد|حلقه‏‏ ی‏‏...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۸: خط ۱۸:
{{ب|چشم بيمار تو ای‏‏ می زده بيمارم كرد|حلقه‏‏ ی‏‏ گيسويت ای‏‏ يار گرفتارم كرد}}
{{ب|چشم بيمار تو ای‏‏ می زده بيمارم كرد|حلقه‏‏ ی‏‏ گيسويت ای‏‏ يار گرفتارم كرد}}
{{ب|سرو بستان نكويی‏‏ گل گلزار جمال|غمزه ناكرده ز خوبان همه بيزارم كرد}}
{{ب|سرو بستان نكويی‏‏ گل گلزار جمال|غمزه ناكرده ز خوبان همه بيزارم كرد}}
{{ب|همه‏‏ ی‏‏ می زدگان هوش خود از كف دادند|ساغر از دست روان‏‏بخش تو هُشيارم كرد}}
{{ب|همه‏‏ ی‏‏ می زدگان هوش خود از كف دادند|ساغر از دست روان‏‏بخش تو هشيارم كرد}}
{{ب|چه كنم شيفته ‏‏ام سوخته‏‏ ام غمزده‏‏ ام|عشوه ‏‏ات واله آن لعل گهر بارم كرد}}
{{ب|چه كنم شيفته ‏‏ام سوخته‏‏ ام غمزده‏‏ ام|عشوه ‏‏ات واله آن لعل گهر بارم كرد}}
{{ب|عشق دلدار چنان كرد كه منصورمنش|از ديارم به در آورد و سر دارم كرد}}
{{ب|عشق دلدار چنان كرد كه منصور منش|از ديارم به در آورد و سر دارم كرد}}
{{ب|عشقت از مدرسه و حلقه ‏‏ی‏‏ صوفی‏‏ راندم|بنده‏‏ ی‏‏ حلقه‏‏ بگوش در خمّارم كرد}}
{{ب|عشقت از مدرسه و حلقه ‏‏ی‏‏ صوفی‏‏ راندم|بنده‏‏ ی‏‏ حلقه‏‏ بگوش در خمّارم كرد}}
{{ب|باده از ساغر لبريز تو جاويدم ساخت|بوسه از خاك درت محرم اسرارم كرد}}
{{ب|باده از ساغر لبريز تو جاويدم ساخت|بوسه از خاك درت محرم اسرارم كرد}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۶

عشق دلداراز امام خمینیدر قالب غزلموضوع: عرفانی
چشم بيمار تو ای‏‏ می زده بيمارم كردحلقه‏‏ ی‏‏ گيسويت ای‏‏ يار گرفتارم كرد
سرو بستان نكويی‏‏ گل گلزار جمالغمزه ناكرده ز خوبان همه بيزارم كرد
همه‏‏ ی‏‏ می زدگان هوش خود از كف دادندساغر از دست روان‏‏بخش تو هشيارم كرد
چه كنم شيفته ‏‏ام سوخته‏‏ ام غمزده‏‏ امعشوه ‏‏ات واله آن لعل گهر بارم كرد
عشق دلدار چنان كرد كه منصور منشاز ديارم به در آورد و سر دارم كرد
عشقت از مدرسه و حلقه ‏‏ی‏‏ صوفی‏‏ راندمبنده‏‏ ی‏‏ حلقه‏‏ بگوش در خمّارم كرد
باده از ساغر لبريز تو جاويدم ساختبوسه از خاك درت محرم اسرارم كرد