کربلا شد خزان گلستانش: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =کربلا شد خزان گلستانش | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =ترکی شیرازی | قالب =مثنوی | وزن =فعلاتن مفاعلن فعلن | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت =مرثیه | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۱۶بیت | منبع...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
{{ب|آه از آن دم که اوفتاد به خاک|بدن چاک چاک عریانش}}
{{ب|آه از آن دم که اوفتاد به خاک|بدن چاک چاک عریانش}}
{{ب|زخم برتن ز اختر افزون داشت|بسکه کردند تیربارانش}}
{{ب|زخم برتن ز اختر افزون داشت|بسکه کردند تیربارانش}}
{{شمر ببرید از قفا سراو|در میان دو نهر، عطشانش}}
{{ب|شمر ببرید از قفا سراو|در میان دو نهر، عطشانش}}
{{ب|برد خولی سرش به خانهٔ خویش|کرد اندر تنور، پنهانش}}
{{ب|برد خولی سرش به خانهٔ خویش|کرد اندر تنور، پنهانش}}
{{ب|سر او در تنور و، در صحرا|جسم مجروح بهتر از جانش}}
{{ب|سر او در تنور و، در صحرا|جسم مجروح بهتر از جانش}}

نسخهٔ ‏۱۵ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۴

کربلا شد خزان گلستانش
اطلاعات شعر
نام شاعرترکی شیرازی
قالبمثنوی
وزنفعلاتن مفاعلن فعلن
موضوعامام حسین(ع)
مناسبتمرثیه
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۱۶بیت


کربلا شد خزان گلستانش مطلع شعری از ترکی شیرازی در گونه مرثیه درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب مثنوی در شانزده بیت با وزن فعلاتن مفاعلن فعلن سروده شده است.

متن شعر

کربلا شد خزان گلستانشکه شکفت ارغوان ز دامانش
فلک از دست تو مرا در دلهست دردی که نیست درمانش
در دلم درد بی دوایی هستکه نه پیداست حد و پایانش
بر زبانم نمی شود جاریغیر ذکر حسین و یارانش
یادم آمد که روز عاشوراگرمی آفتاب سوزانش
مرغ اگر پر زدی درآن صحرامی نمود آفتاب، بریانش
سرور دین، ز صدر زین افتادخاک بگرفت سر به دامانش
آه از آن دم که اوفتاد به خاکبدن چاک چاک عریانش
زخم برتن ز اختر افزون داشتبسکه کردند تیربارانش
شمر ببرید از قفا سراودر میان دو نهر، عطشانش
برد خولی سرش به خانهٔ خویشکرد اندر تنور، پنهانش
سر او در تنور و، در صحراجسم مجروح بهتر از جانش
زین مصیبت فغان به بزم یزیدپیش چشم زنان و طفلانش
سر سلطان دین، به طشت و یزیدچوب می زد به لعل مرجانش
بوسه گاه رسول را آزردآن ستمگر ز چوب خزرانش
روز وشب « ترکی » از برای حسینخون دل می چکد ز مژگانش

پانویس

منابع