کاربر:Eskandari: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<pre>{{مدرک}}</pre>
{{جعبه اطلاعات شعر
نداند مقام زهرا را عبدالعلی نگارنده آه از دمی که در حرم عترت خلیل ادیب الممالک آه از آن ساعتی که با تن چاک چاک شیعیان! دیگر هوای نینوا دارد حسین شهریار ای سرزمین کربلا ای کوی جانانم يک دم برو آهسته تر جانا شتابان مي روي رو سوي قربانگاه چرا خوش سهل و آسان مي روي کرده وصیت مادرت (2) تا من ببوسم حنجرت خدا مادرم را کجا میبرند انسانی طبیبا وا مکن زخم سرم را سازگار سپه کوفه همه استاده انسانی من نگویم مرو اى ماه برو انسانی حسین آمد به میدان و علی اصغر در آغوشش اصغر اگر ز عطش تشنه و بی تاب شدی جودی دختر فکر بکر من، غنچه لب چو وا کند غروی اصفهانی قربون کبوترای حرمت شهید غلامعلی رجبی صبا به پیر خرابات از خرابه ی شام غروی رباب است و خروش و خسته حالی انسانی
| عنوان = [[ای سمت خود کشانده خواص و عوام را]]
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام شعر =ای سمت خود کشانده خواص و عوام را
| نام شاعر = [[محمدحسین ملکیان]]
| قالب = [[غزل]]
| وزن =مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
| موضوع = [[امام حسین(ع)]]
| مناسبت =اربعین
| زمان سرایش = معاصر
| زبان = فارسی
| تعداد ابیات =۸ بیت
| منبع =  فلیرحل معنا
}}
'''ای سمت خود کشانده خواص و عوام را'''[[غزل]] شعری درباره [[امام حسین(ع)]] اثر طبع [[محمدحسین ملکیان]] شاعرآیینی معاصر [[ایران]] است.
 
==معرفی==
ای سمت خود کشانده خواص و عوام را در هشت [[بیت]] در قالب [[غزل]] محمدحسین ملکیان سروده است. موضوع این شعر درباره [[زیارت اربعین]] امام حسین(ع)در [[وزن]] مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن است.
 
==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|ای سمت خود کشانده خواص و عوام را|دریاب این سپاه پیاده نظام را}}
{{ب|هر کس سلام داد تو را در سفر، گرفت|در موکب نخست، جواب سلام را}}
{{ب|از دست خادمان تو نوشید هر که چای|یکجا چشید لذت شُرب مدام را}}
{{ب|گفتم که «السلامُ عَلی مَن بَکَتهُ…» برد|اشک علی‌الدوام ، قوام کلام را}}
{{ب|«ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش»|ما قابلیم نوکری این امام را}}
{{ب|پای پیاده آمدم و روی من سیاه|پای برهنه نیستم این چند گام را}}
{{ب|با دست خالی آمدم و روی من سیاه!|چیزی نبود قابل عرض این مقام را}}
{{ب|مصراع آخر است، رسیدیم کربلا|باید چه کرد این همه حُسن ختام را}}
{{پایان شعر}}
 
==پانویس==
فلیرحل معنا
 
==منابع==

نسخهٔ ‏۳ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۷

ای سمت خود کشانده خواص و عوام را
اطلاعات شعر
نام شعرای سمت خود کشانده خواص و عوام را
نام شاعرمحمدحسین ملکیان
قالبغزل
وزنمفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
موضوعامام حسین(ع)
مناسبتاربعین
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۸ بیت
منبعفلیرحل معنا


ای سمت خود کشانده خواص و عوام راغزل شعری درباره امام حسین(ع) اثر طبع محمدحسین ملکیان شاعرآیینی معاصر ایران است.

معرفی

ای سمت خود کشانده خواص و عوام را در هشت بیت در قالب غزل محمدحسین ملکیان سروده است. موضوع این شعر درباره زیارت اربعین امام حسین(ع)در وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن است.

متن شعر

ای سمت خود کشانده خواص و عوام رادریاب این سپاه پیاده نظام را
هر کس سلام داد تو را در سفر، گرفتدر موکب نخست، جواب سلام را
از دست خادمان تو نوشید هر که چاییکجا چشید لذت شُرب مدام را
گفتم که «السلامُ عَلی مَن بَکَتهُ…» برداشک علی‌الدوام ، قوام کلام را
«ما آزموده‌ایم در این شهر بخت خویش»ما قابلیم نوکری این امام را
پای پیاده آمدم و روی من سیاهپای برهنه نیستم این چند گام را
با دست خالی آمدم و روی من سیاه!چیزی نبود قابل عرض این مقام را
مصراع آخر است، رسیدیم کربلاباید چه کرد این همه حُسن ختام را

پانویس

فلیرحل معنا

منابع