۲۷۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
نورالدین عبدالرحمن ابن نظام الدین احمد ابن محمد متخلص به جامی در سال ۸۱۷ هجری قمری در خرجرد جام از توابع خراسان متولد شد.وی بعدها همراه پدرش به سمرقند و هرات رفت و در آن دیار به کسب علم و ادب پرداخت. سپس به سیر و سلوک مشغول و از بزرگان طریقت شد.او نزد سلطان حسین میرزا بایقرا و وزیر فاضل او امیر علیشیر نوایی تقربی خاص داشت. او در محرم ۸۹۸ هجری قمری وفات کرد و در هرات با احترام فراوان به خاک سپرده شد. از جامی بیش از چهل اثر و تألیف سودمند و گرانبها به جای مانده است. معروفترین آثار او عبارت از هفت مثنوی به نام «هفت اورنگ» است. | نورالدین عبدالرحمن ابن نظام الدین احمد ابن محمد متخلص به جامی در سال ۸۱۷ هجری قمری در خرجرد جام از توابع خراسان متولد شد.وی بعدها همراه پدرش به سمرقند و هرات رفت و در آن دیار به کسب علم و ادب پرداخت. سپس به سیر و سلوک مشغول و از بزرگان طریقت شد.او نزد سلطان حسین میرزا بایقرا و وزیر فاضل او امیر علیشیر نوایی تقربی خاص داشت. او در محرم ۸۹۸ هجری قمری وفات کرد و در هرات با احترام فراوان به خاک سپرده شد. از جامی بیش از چهل اثر و تألیف سودمند و گرانبها به جای مانده است. معروفترین آثار او عبارت از هفت مثنوی به نام «هفت اورنگ» است. | ||
{{جعبه اطلاعات شعر | |||
| عنوان = [[کعبه به گرد مرقد او می کند طواف]] | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام شعر =کردم به دیه پا سوی مشهد حسین | |||
| نام شاعر = [[عبدالرحمن جامی]] | |||
| قالب = | |||
| وزن= مفول فاعلاتن مفاعیل فاعلن | |||
| موضوع = [[امام حسین (ع)]] | |||
| مناسبت = | |||
| زمان سرایش = | |||
| زبان = فارسی | |||
| تعداد ابیات =۷ بیت | |||
| منبع = دیوان اشعار | |||
}} | |||
{{شعر}}{{ب|کردم ز دیده پای سوی مشهد حسین| | {{شعر}}{{ب|کردم ز دیده پای سوی مشهد حسین| | ||