آن را که ز دردِ دینش افسونی هست: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آن را که ز دردِ دینش افسونی هست''' شعری در قالب [[رباعی]] با مضمون [[مرثیه]] درباره [[امام حسین(ع)]] از [[بیدل دهلوی]] شاعر قرن یازدهم است.

شعر آن را که ز دردِ دینش افسونی هست از ابوالمعانی میرزا عبدالقادر بن عبدالخالق ارلاس، (۱۰۵۵–۱۱۳۳) [[متخلص]] به بیدل در قالب رباعی با [[وزن]] مفعول مفاعیل مفاعیلن فع (رباعی) در رثای امام حسین(ع) است. این شاعر پارسی‌سرای بیشتر در سبک هندی شعر می سروده است حتی برخی او را از سرآمدان سبک هندی می دانند. بیدل دهلوی اشعار زیادی درباره اهل بیت(ع) دارد با اینکه [[سنی مذهب]] است.او ابتدا «رمزی» [[تخلص]] می‌کرد بنا به گفتهٔ یکی از شاگردانش هنگام مطالعهٔ [[گلستان سعدی]] از مصراع «بیدل از بی نشان چه جوید باز» به وجد آمد و تخلص خود را به «بیدل» تغییر داد.