۱۹۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{سرصفحه | ||
| | | مطلع=چه مستی ست ندانم که رو به ما آورد | ||
| | | نام شعر= | ||
| | | شاعر = حافظ شیرازی | ||
| | | مصحح = | ||
| | | بخشی از دیوان = | ||
| بخشی از مجموعه اشعار = | |||
| قالب = غزل | | قالب = غزل | ||
| وزن = فاعلاتن مفاعلن فعلن | | وزن = فاعلاتن مفاعلن فعلن | ||
| موضوع = عرفانی | | موضوع = عرفانی | ||
| | | قبلی = | ||
| | | بعدی = | ||
| | | سال خورشیدی = | ||
| | | سال میلادی = | ||
| | | سال قمری = | ||
| یادداشت = | |||
}} | }} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|چه مستی ست ندانم که رو به ما آورد|که بود ساقی و این باده از کجا آورد}} | {{ب|چه مستی ست ندانم که رو به ما آورد|که بود ساقی و این باده از کجا آورد}} | ||
{{ب|تو نیز باده به چنگ آر و راه صحرا گیر|که مرغ نغمه سرا ساز خوش نوا آورد}} | {{ب|تو نیز باده به چنگ آر و راه صحرا گیر|که مرغ نغمه سرا ساز خوش نوا آورد}} | ||
خط ۳۹: | خط ۳۸: | ||
البتّه شکّی نیست که امیرالمؤمنین(ع) هم تأسّی به رسول خدا(ص) دارد و نان گندم نخورده است، همان طور که از أخبار استفاده میشود؛ و امّا این غیر از مضمون روایت سابق است. سپس می گوید: مراد از شیخ در این بیت، حضرت آدم(ع) است که وعده نخوردن از شجره گندم را در بهشت داد ولی به آن وفا نکرد و از امر خداوند سرپیچی نمود و گندم را تناول کرد. و مراد از پیر مغان حضرت أمیرالمؤمنین است که در تمام مدّت عمر نان گندم نخورد و وعده عدم تناول از شجره گندم را او ادا کرده و به اتمام رسانید. این مجموع تفسیر این بیت بود که وی بر سر منبر شرح داد و منبرش را خاتمه داد. قبل از پایان سال، مرحوم درّی فوت می کند؛ و لهذا در سال بعد، در دهه محرّم در آن مجلس مَدعُوّی که باید حضور داشته باشد، نمی تواند شرکت نماید. درست در سال بعد در دهه محرّم در همان شبی که این جوان سوال را از مرحوم درّی می کند، وی را در خواب می بیند که: مرحوم درّی به نزد او آمد و گفت: ای جوان تو در سال قبل در چنین شبی از من معنی این بیت را پرسیدی و من آنطور پاسخ گفتم. امّا چون بدین عالم آمده ام، معنی آن، طور دیگری برای من منکشف شده است: مراد از شیخ حضرت إبراهیم است و مراد از پیر مغان حضرت سیّد الشّهدا و مراد از وعده، ذبح فرزند است که حضرت إبراهیم بدان امر خداوند وعده وفا داد، امّا حقیقت وفا را حضرت أباعبدالله الحسین در کربلا به ذبح فرزندش حضرت علیّ أکبرانجام داد. | البتّه شکّی نیست که امیرالمؤمنین(ع) هم تأسّی به رسول خدا(ص) دارد و نان گندم نخورده است، همان طور که از أخبار استفاده میشود؛ و امّا این غیر از مضمون روایت سابق است. سپس می گوید: مراد از شیخ در این بیت، حضرت آدم(ع) است که وعده نخوردن از شجره گندم را در بهشت داد ولی به آن وفا نکرد و از امر خداوند سرپیچی نمود و گندم را تناول کرد. و مراد از پیر مغان حضرت أمیرالمؤمنین است که در تمام مدّت عمر نان گندم نخورد و وعده عدم تناول از شجره گندم را او ادا کرده و به اتمام رسانید. این مجموع تفسیر این بیت بود که وی بر سر منبر شرح داد و منبرش را خاتمه داد. قبل از پایان سال، مرحوم درّی فوت می کند؛ و لهذا در سال بعد، در دهه محرّم در آن مجلس مَدعُوّی که باید حضور داشته باشد، نمی تواند شرکت نماید. درست در سال بعد در دهه محرّم در همان شبی که این جوان سوال را از مرحوم درّی می کند، وی را در خواب می بیند که: مرحوم درّی به نزد او آمد و گفت: ای جوان تو در سال قبل در چنین شبی از من معنی این بیت را پرسیدی و من آنطور پاسخ گفتم. امّا چون بدین عالم آمده ام، معنی آن، طور دیگری برای من منکشف شده است: مراد از شیخ حضرت إبراهیم است و مراد از پیر مغان حضرت سیّد الشّهدا و مراد از وعده، ذبح فرزند است که حضرت إبراهیم بدان امر خداوند وعده وفا داد، امّا حقیقت وفا را حضرت أباعبدالله الحسین در کربلا به ذبح فرزندش حضرت علیّ أکبرانجام داد. | ||
فردای آن شب، این جوان در آن مجلس معمولی همه ساله مرحوم درّی میآید و این خواب خود را بیان می کند و معلوم است که با بیان این خواب چه انقلابی در مجلس روی داده است. | فردای آن شب، این جوان در آن مجلس معمولی همه ساله مرحوم درّی میآید و این خواب خود را بیان می کند و معلوم است که با بیان این خواب چه انقلابی در مجلس روی داده است. | ||