دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان = دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر =آن لاله که عشق و خون بهارش بودند | نام شاعر = سیدمحمدجواد شرافت | قالب = رباعی | وزن =مفعول مفاعیل مفاعیلن فع | موضوع = فرزندان حضرت زینب (ع) |...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{جعبه اطلاعات شعر
  | عنوان = [[دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم]]
  | عنوان = دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم
  | تصویر =  
  | تصویر =  
  | توضیح تصویر =  
  | توضیح تصویر =  
  | نام شعر =آن لاله که عشق و خون بهارش بودند
  | نام شعر =آن لاله که عشق و خون بهارش بودند
  | نام شاعر = [[سیدمحمدجواد شرافت]]
  | نام شاعر = سیدمحمدجواد شرافت
  | قالب = [[رباعی]]
  | قالب = رباعی
  | وزن =مفعول مفاعیل مفاعیلن فع  
  | وزن =مفعول مفاعیل مفاعیلن فع  
  | موضوع = [[فرزندان حضرت زینب (ع)]]
  | موضوع = فرزندان حضرت زینب(ع)
  | مناسبت =مرثیه
  | مناسبت =مرثیه
  | زمان سرایش = معاصر
  | زمان سرایش = معاصر
خط ۱۵: خط ۱۵:
وزن
وزن
}}
}}
'''دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم''' غزل مرثیه ای از [[سیدمحمدجواد شرافت]]، [[شاعر آیینی]] معاصر است.
 
==معرفی==
'''دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم''' غزل مرثیه ای از [[سیدمحمدجواد شرافت]]، شاعر آیینی معاصر است. این سروده در قالب غزل با گونه [[مرثیه]] در هفت بیت می‌باشد. این شعر آیینی در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن است.
{{اصلی|سیدمحمدجواد شرافت}}
«دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم» را در سیدمحمدجواد شرافت در هفت بیت سروده است. این سروده در قالب [[غزل]] با گونه [[مرثیه]] می‌باشد. این [[شعر آیینی]] در [[وزن]] مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن است.


==متن شعر==
==متن شعر==
خط ۳۳: خط ۳۱:
==پانویس==
==پانویس==
عقیق شکسته
عقیق شکسته
==منابع==
==منابع==

نسخهٔ ‏۱۳ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۵

دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم
اطلاعات شعر
نام شعرآن لاله که عشق و خون بهارش بودند
نام شاعرسیدمحمدجواد شرافت
قالبرباعی
وزنمفعول مفاعیل مفاعیلن فع
موضوعفرزندان حضرت زینب(ع)
مناسبتمرثیه
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۷بیت
منبععقیق شکسته وزن


دویده‌ایم که همراه کاروان باشیم غزل مرثیه ای از سیدمحمدجواد شرافت، شاعر آیینی معاصر است. این سروده در قالب غزل با گونه مرثیه در هفت بیت می‌باشد. این شعر آیینی در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن است.

متن شعر

دویده‌ایم که همراه کاروان باشیمرسیده‌ایم که در جمع عاشقان باشیم
به شوق اوج گرفتن ستاره آمده‌ایمکه خاک‌بوس قدم‌های آسمان باشیم
شما و این همه غربت، چگونه جان ندهیمخدا کند که سزاوار بذل جان باشیم
دو چشم حضرت مادر دو چشمه باران استچگونه شاهد این درد بی‌کران باشیم؟
دویده در رگ ما خون جعفر طیّارزمان آن شده تا عرش، پرزنان باشیم
دو بال سبز پریدن به اذن دست شماستاگر اجازه دهید از پرندگان باشیم
دو نوجوان فدایی، دو نوجوان شهیدهمان که آرزوی مادر است، آن باشیم

پانویس

عقیق شکسته

منابع