این اشکها به پای شما آتشم زدند: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
{{ب|امروز نیز نیّر و عمّان و محتشم|با شعر در رثای شما آتشم زدند}} | {{ب|امروز نیز نیّر و عمّان و محتشم|با شعر در رثای شما آتشم زدند}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==نکته ای از شعر== | |||
تصویرها و توصیفاتی که در شعر میبینیم، نشانگر صمیمیت زبان شاعر، آشنایی او با زبان و شیوهی روایت مراثی در محافل عزاداری است، تا بدانجا که با کاربرد «آتشم زدند» به عنوان ردیف شعر و آفرینش مضمونهای متنوع و متفاوت، به هر شکل ممکن بر این آشنایی صحّه میگذارد و تأکید میکند.اگر قرار باشد به دنبال تعریفی برای شعر ولایی و مصداقهایی برای آن باشیم، بهیقین یکی از بهترین مصداقها شعر زیر است که «عمومفهم» و «خصوصپسند» است و در سه عرصهی لفظ، موسیقی و پیام، گامهای بلندی برداشته است. | |||
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۷
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شعر | این اشکها به پای شما آتشم زدند |
نام شاعر | سیدحمیدرضا برقعی |
قالب | غزل |
وزن | مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن |
موضوع | امام حسین(ع) |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۸ بیت |
منبع | طوفان واژهها |
این اشکها به پای شما آتشم زدند شعری آیینی از شاعر آیینی معاصر، سیدحمیدرضا برقعی درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل که در هشت بیت سروده شده است. وزن این شعر مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن و در گونه مرثیه است.
متن شعر
این اشکها به پای شما آتشم زدند | شکر خدا برای شما آتشم زدند | |
من جبرئیلِ سوخته بالم، نگاه کن! | معراج چشمهای شما آتشم زدند | |
سر تا به پا خلیلِ گلستاننشین شدم | هر جا که در عزای شما آتشم زدند | |
از آن طرف مدینه و هیزم، از این طرف | با داغ کربلای شما آتشم زدند | |
بردند روی نیزه دلم را و بعد از آن | یک عمر در هوای شما آتشم زدند | |
گفتم کجاست خانۀ خورشید شعلهور؟ | گفتند بوریای شما... آتشم زدند | |
دیروز عصر تعزیهخوانان شهرمان | همراه خیمههای شما آتشم زدند | |
امروز نیز نیّر و عمّان و محتشم | با شعر در رثای شما آتشم زدند |
نکته ای از شعر
تصویرها و توصیفاتی که در شعر میبینیم، نشانگر صمیمیت زبان شاعر، آشنایی او با زبان و شیوهی روایت مراثی در محافل عزاداری است، تا بدانجا که با کاربرد «آتشم زدند» به عنوان ردیف شعر و آفرینش مضمونهای متنوع و متفاوت، به هر شکل ممکن بر این آشنایی صحّه میگذارد و تأکید میکند.اگر قرار باشد به دنبال تعریفی برای شعر ولایی و مصداقهایی برای آن باشیم، بهیقین یکی از بهترین مصداقها شعر زیر است که «عمومفهم» و «خصوصپسند» است و در سه عرصهی لفظ، موسیقی و پیام، گامهای بلندی برداشته است.
پانویس
طوفان واژه ها
منابع
- برقعی، سید محمدرضا، طوفان واژهها، نشر فصل پنجم، ۱۳۹۲.