ای ذرۀ کوچک مدار هستی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =ای ذرۀ کوچک مدار هستی | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =محمدجواد غفورزاده | قالب = رباعی | وزن =مفعول مفاعیل مفاعیلن فع | موضوع =رسول خدا(ص) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۲بیت |...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
'''ای ذرۀ کوچک مدار هستی''' مطلع شعری از سروده های شاعر آیینی، [[محمدجواد غفورزاده]] درباره رسول خدا(ص) است. | '''ای ذرۀ کوچک مدار هستی''' مطلع شعری از سروده های شاعر آیینی، [[محمدجواد غفورزاده]] درباره رسول خدا(ص) است. | ||
این شعر آیینی در قالب رباعی و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع سروده شده است. | این شعر آیینی در قالب رباعی و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع سروده شده است. | ||
==متن شعر== | ==متن شعر== | ||
خط ۲۴: | خط ۲۵: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==تطبیق== | |||
از رسول الله(ص) حدیثی نقل شده است: «مِنْ أَفْضَلِ الْعَمَلِ إِدْخَالُ الـسُّرُورِ عَلَى الْمُؤْمِنِ تَقْـضِيَ عَنْهُ دَيْناً» | |||
ترجمه:از بهترين کارها، خوشحال كردن مؤمن است با دستگیری از او.(النوادر للراوندی) | |||
شاید بتوان گفت شاعر از این حدیث در شعر بهره برده است. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
خط ۳۰: | خط ۳۶: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
[[رده:شعر با موضوع رسول خدا(ص)]] | [[رده:شعر با موضوع رسول خدا(ص)]] | ||
[[رده:شاعران معاصر]] | |||
[[رده:شعر در قالب رباعی]] |
نسخهٔ ۹ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۹
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | محمدجواد غفورزاده |
قالب | رباعی |
وزن | مفعول مفاعیل مفاعیلن فع |
موضوع | رسول خدا(ص) |
زمان سرایش | معاصر |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۲بیت |
ای ذرۀ کوچک مدار هستی مطلع شعری از سروده های شاعر آیینی، محمدجواد غفورزاده درباره رسول خدا(ص) است. این شعر آیینی در قالب رباعی و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع سروده شده است.
متن شعر
ای ذرۀ کوچک مدار هستی | ای آنکه به رحمت خدا دل بستی | |
از مؤمن غمدیده به دست آر دلی | در رفع نیاز او برآور دستی |
تطبیق
از رسول الله(ص) حدیثی نقل شده است: «مِنْ أَفْضَلِ الْعَمَلِ إِدْخَالُ الـسُّرُورِ عَلَى الْمُؤْمِنِ تَقْـضِيَ عَنْهُ دَيْناً» ترجمه:از بهترين کارها، خوشحال كردن مؤمن است با دستگیری از او.(النوادر للراوندی) شاید بتوان گفت شاعر از این حدیث در شعر بهره برده است.