ای موج صفا روانۀ ساحل تو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
==درباره شعر== | ==درباره شعر== | ||
این | این شعر برگرفته از حدیث امام حسین(ع):«مَنْ نَفَّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ كُرَبَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ»(کسی که اندوه و گرفتاری مؤمنی را برطرف سازد، خدا غم‌های دنیا و آخرتش را می‌زداید.) است. نزهة الناظر، ص۸۲؛ بحار الأنوار، ج۸۵، ص۱۲۱ | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۲
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | محمدجواد غفورزاده |
| قالب | رباعی |
| وزن | مفعول مفاعیل مفاعیلن فع |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۲بیت |
ای موج صفا روانۀ ساحل تو مطلع شعری از سروده های شاعر آیینی، محمدجواد غفورزاده درباره امام حسین(ع) است. این شعر آیینی در قالب رباعی و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع سروده شده است.
متن شعر
| ای موج صفا روانۀ ساحل تو | ای مهر و وفا، سرشتِ آب و گل تو | |
| رنج و غم اگر از دل مؤمن ببری | اندوه دو عالم، ببرند از دل تو |
درباره شعر
این شعر برگرفته از حدیث امام حسین(ع):«مَنْ نَفَّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ كُرَبَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ»(کسی که اندوه و گرفتاری مؤمنی را برطرف سازد، خدا غم‌های دنیا و آخرتش را می‌زداید.) است. نزهة الناظر، ص۸۲؛ بحار الأنوار، ج۸۵، ص۱۲۱