طلوعت روشنی بخشیده هر آیینه ایمان را: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =طلوعت روشنی بخشیده هر آیینه ایمان را | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =حسین مؤدب | قالب = غزل | وزن =مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن | موضوع =امام حسن عسکری(ع) | مناسبت =مرثیه | زمان سرایش = معاصر | زبان = فار...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =طلوعت روشنی بخشیده هر آیینه ایمان را
  | مطلع=طلوعت روشنی بخشیده هر آیینه ایمان را
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
| شاعر = حسین مؤدب
  | نام شعر =
  | مصحح =  
  | نام شاعر =حسین مؤدب
  | بخشی از دیوان =
  | قالب = غزل
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | وزن =مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن
  |قالب =غزل
  | موضوع =امام حسن عسکری(ع)
  |وزن = مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن
  | مناسبت =مرثیه
  |موضوع =امام حسن عسکری(ع)
  | زمان سرایش = معاصر
  | قبلی =
  | زبان = فارسی
| بعدی =  
  | تعداد ابیات =۷بیت
  | سال خورشیدی =  
  | منبع =  
  | سال میلادی =
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}


'''طلوعت روشنی بخشیده هر آیینه ایمان را''' شعری از [[حسین مؤدب]] از شعرای آیینی معاصر است. این شعر مرثیه گونه در قالب غزل در هفت بیت در وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن با موضوع امام حسن عسکری(ع) سروده شده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|طلوعت روشنی بخشیده هر آیینه ایمان را|نگاهت آیه آیه شرح داده بطن قرآن را}}
{{ب|طلوعت روشنی بخشیده هر آیینه ایمان را|نگاهت آیه آیه شرح داده بطن قرآن را}}
خط ۲۷: خط ۲۶:
{{ب|کبوترهای صحنت می‌شویم ابن الرضا هر شب|پراکندی به عالم دم به دم عطر خراسان را}}
{{ب|کبوترهای صحنت می‌شویم ابن الرضا هر شب|پراکندی به عالم دم به دم عطر خراسان را}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==توضیح==
* فضل بن شاذان و علی بن ریّان دو تن از شاگردان امام بودند.
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسن عسکری(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۴

طلوعت روشنی بخشیده هر آیینه ایمان را از
حسین مؤدب



در قالب غزل

با وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن

موضوع: امام حسن عسکری(ع)


طلوعت روشنی بخشیده هر آیینه ایمان رانگاهت آیه آیه شرح داده بطن قرآن را
دم عیسایی‌ات کفر شیاطین را در آوردهکه سلمان می‌کند لبخند تو هر نامسلمان را
قنوتت عطر حُسن یوسف آورده‌ست و آغوشتاسیر مهر تو کرده‌ست زندانبان و زندان را
ببارد یا نبارد، امر امر توست مولا جانسپرده دست تو پروردگارت نبض باران را
تویی «مَن عِندَهُ عِلمُ الکتاب» و گوشهٔ چشمتفقاهت یاد داد امثال «فضل» و «اِبن ریّان» را*
حریف تو نشد دشمن، خودش هم خوب می‌داندبه جام زهر می‌خواهد بگیرد از تو میدان را
کبوترهای صحنت می‌شویم ابن الرضا هر شبپراکندی به عالم دم به دم عطر خراسان را