گل می‌کند لبخند تو مهمان که می‌آید: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =گل می‌کند لبخند تو مهمان که می‌آید | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =حسین عباس‌پور | قالب =غزل | وزن =مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن | موضوع =امام حسن(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =گل می‌کند لبخند تو مهمان که می‌آید
  | مطلع=گل می‌کند لبخند تو مهمان که می‌آید
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
| شاعر = حسین عباس‌پور
  | نام شعر =
  | مصحح =  
  | نام شاعر =حسین عباس‌پور
  | بخشی از دیوان =
  | قالب =غزل
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | وزن =مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن
  |قالب =غزل
  | موضوع =امام حسن(ع)
  |وزن = مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن
  | مناسبت =
  |موضوع =امام حسن(ع)
  | زمان سرایش = معاصر
  | قبلی =
  | زبان = فارسی
| بعدی =  
  | تعداد ابیات =۵بیت
  | سال خورشیدی =  
  | منبع =  
  | سال میلادی =
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
{{شعر}}


'''گل می‌کند لبخند تو مهمان که می‌آید''' را شاعر آیینی [[حسین عباس‌پور]] درباره امام حسن(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در پنج بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن می‌باشد.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|گل می‌کند لبخند تو مهمان که می‌آید|باز است آغوش تو سرگردان که می‌آید}}
{{ب|گل می‌کند لبخند تو مهمان که می‌آید|باز است آغوش تو سرگردان که می‌آید}}
{{ب|لبریز برکت می‌شود هر خاک بی‌حاصل|از چشم‌هایت نم‌نم باران که می‌آید}}
{{ب|لبریز برکت می‌شود هر خاک بی‌حاصل|از چشم‌هایت نم‌نم باران که می‌آید}}
خط ۲۵: خط ۲۴:
{{ب|حاجات من بی‌‌خواستن عمری اجابت شد|چشم‌انتظارم بر لبانم جان که می‌آید}}
{{ب|حاجات من بی‌‌خواستن عمری اجابت شد|چشم‌انتظارم بر لبانم جان که می‌آید}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسن(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۰

گل می‌کند لبخند تو مهمان که می‌آید از
حسین عباس‌پور



در قالب غزل

با وزن مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن

موضوع: امام حسن(ع)
گل می‌کند لبخند تو مهمان که می‌آیدباز است آغوش تو سرگردان که می‌آید
لبریز برکت می‌شود هر خاک بی‌حاصلاز چشم‌هایت نم‌نم باران که می‌آید
حتی خدا محو تماشای تو می‌مانداز خانۀ تو صوت اَلرّحمان که می‌آید
مثل تنورت گرم دل‌های یتیمان استاز کیسۀ خیرات عطر نان که می‌آید
حاجات من بی‌‌خواستن عمری اجابت شدچشم‌انتظارم بر لبانم جان که می‌آید