شنیدم از لب باد صبا حسین حسین
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شعر | سلام بر حسین |
نام شاعر | محمود حبیبی کسبی |
قالب | غزل |
وزن | فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن |
موضوع | امام حسین(ع) |
مناسبت | هلال محرم |
زمان سرایش | معاصر |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۱۲یت |
«شنیدم از لب باد صبا حسین حسین» اثر شعری از محمود حبیبی کسبی است. این شعر در قالب غزل و در گونه مرثیه با وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن است. این شعر در دوازده بیت درباره امام حسین(ع) سروده شده است.
متن شعر
شنیدم از لب باد صبا حسین حسین | نوای ما، دم ما، شور ما، حسین حسین | |
محرم آمده و گوش جان که بسپاری | شنیده میشود از هرکجا حسین حسین | |
محرم آمده قد قامت العزا بشنو | بخوان به مأذنه حَیّ علیٰ حسین حسین | |
کتیبه سینهزن و باد نوحهخوان شده است | صدای زمزمۀ بادها حسین حسین | |
ز عرش پیرهنی خونچکان شد آویزان | چکیده در همه عرش خدا حسین حسین | |
ملک نشانی خون خدا گرفت ز خاک | صدا بلند شد از کربلا: حسین! حسین | |
عجب غمیست به نامش، هرآنکه گفت بسوخت | که کرده یکسره آتش به پا حسین حسین | |
گذشت عمر به زیر کتیبههای غمش | هزار شکر شدم پیر با حسین حسین | |
لبم به ذکر دگر وا نمیشود چه کنم | شدهست با لب من آشنا حسین حسین | |
ز لطف اوست کز او نام میبرم، ور نه | من خراب کجا و کجا حسین حسین | |
گریست دیدهٔ ناپاک من هم از داغش | از آنکه زنده کند مرده را حسین حسین | |
خوشا به بزم عزایش که یکصدا گویند | از ابتدا همه تا انتها حسین حسین |