ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد مطلع شعری از سروده های شاعر قدیمی، حافظ شیرازی درباره رسول خدا(ص) است. این شعر آیینی در قالب غزل در ده بیت سروده شده است.
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | حافظ شیرازی |
| قالب | غزل |
| موضوع | رسول خدا(ص) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۱۰بیت |
متن شعر
| ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد | دل رمیده ما را رفیق و مونس شد | |
| نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت | به غمزه مسئله اموز صد مدَرس شد | |
| به بوی او دل بیمار عاشقان چو صبا | فدای عارض نسرین و چشم نرگس شد | |
| به صدر مصطبه ام می نشاند اکنون دوست | گدای شهرنگه کن که میر مجلس شد | |
| خیال آب خضر بست و جام اسکندر | به جرعه نوشی سلطان ابوالفوارس شد | |
| طرب سرای محبَت کنون شود معمور | که طاق ابروی یارمنش مهندس شد | |
| لب از ترَشح می پاک کن برای خدا | که خاطرم به هزاران گنه موسوس شد | |
| کرشمه تو شرابی به عاشقان پیمود | که علم بی خبر افتاد و عقل بی حس شد | |
| چو زر عزیز وجودست نظم من آری | قبول دولتیان کیمیای این مس شد | |
| ز راه میکده یاران عنان بگردانید | چرا که حافظ ازین راه رفت و مفلس شد |