هر کسی را به سر هوایی هست
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | سیدمحمدعلی ریاضی یزدی |
قالب | غزل |
وزن | فاعلاتن مفاعلن فعلن |
موضوع | توحیدی |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۱۲بیت |
هر کسی را به سر هوایی هست از اشعار توحیدی مناجاتی شاعر قدیمی سیدمحمدعلی ریاضی یزدی است. این شعر در قالب غزل و در وزن فاعلاتن مفاعلن فعلن و فضای شعری عرفانی، معنوی در شش دوازده سروده شده است.
متن شعر
هر کسی را به سر هوایی هست | رو به سویی و دل به جایی هست | |
گاه انسان رسد به بنبستی | که نه راهی نه رهنمایی هست | |
نه غباری ز گَرد قافلهای | نه نشانی ز نقش پایی هست | |
نه ز یاران و رفتگان خبری | نه پیامی ز آشنایی هست | |
از کران تا کران، افق تاریک | نه بدایت نه انتهایی هست | |
جاده پر پیچ و غیر ظلمت هیچ | وه چه وحشتفزا فضایی هست | |
دو دلی، اضطراب، ظلمت شب | گم شدن را عجب بلایی هست | |
ناگهان مژده آورد هُدهُد | که سلیمانی و سبایی هست | |
هاتفی مژدهام سرود از غیب | گوش جان باز کن صدایی هست | |
از گرههای کار بسته مترس | که به عالم گرهگشایی هست | |
وحشتی از خروش موج مکن | که در این بحر، ناخدایی هست | |
این جهان خود به خود نمیگردد | که به غیب جهان خدایی هست |