برای خواندن اول یاد میگیرند الفبا را
برای خواندن اول یاد میگیرند الفبا را | الفبا یافتم در متن قرآن نام زهرا را | |
خدا از خلق عالم بیت زهرا بود مقصودش | بنا کرد از اضافات همان گِل، کهکشانها را | |
ستون خانه را تا عرش بالا برد و نادانها | بنا کردند پای آن بنا، دیوار حاشا را | |
چه میفهمد کسی این در برای شخص پیغمبر | تداعی میکند دروازۀ عرش معلا را | |
اگر توحیدشان را با حضور قلب میخواندند | نمیانداختند امروز پشت گوش «اَسری» را | |
اگر یکبار میخواندند کوثر را چه میدیدند؟ | مقام حضرت زهرا سلاماللهعلیها را | |
اگر روی لب گلدسته حرفی جز علی باشد | به مسجد میدهم ترجیح، معبد را، کلیسا را | |
چه میبینم خدا وا شد به جایی پای بعضیها | که بیرخصت محمد هم به آن نگذاشته پا را | |
دری را با لگد وا میکنند اکنون که جبرائیل | بر ایوانش نوشته آیۀ «اِنّا فَتَحنا» را | |
دری را با لگد وا میکنند اکنون که میکائیل | از آن در میبرد هر روز و هر شب رزق دنیا را | |
دری را با لگد وا میکنند اکنون که عزرائیل | بر آن با نیت قربت کشیده بال و پرها را | |
اگر در بشکند شاید بفهمند اهل این کوچه | که در یک تُنگ جا دادهست پیغمبر دو دریا را | |
اگر بیرون بیاید از غلاف صبرِ حیدر، تیغ | حریفی نیست بین جمعیت این مرد تنها را | |
ولی مولا شدن تنها به تیغ و زورِ بازو نیست | خدا این بار میخواهد بسنجد صبر مولا را | |
نگردید ای جماعت قبر زهرا را نمییابید | علی تنها درون سینه جا میداد غمها را |