خدا به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | خدا به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم |
| نام شاعر | سیدرضا موید |
| قالب | غزل |
| وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن |
| موضوع | مسلم بن عقیل (ع) |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۹ بیت |
| منبع | سفینه‌های نور |
خدا به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم از سیدرضا موید از شاعران آیینی ایران است.
معرفی
مقالهٔ اصلی: سیدرضا موید
«خدا به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم» را شاعر آیینی معاصر، سیدرضا موید در ۹ بیت سروده است. این شعر در قالب غزل، در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن درباره جناب مسلم بن عقیل (ع) سروده شده است.
متن شعر
| خدا به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم | به غیر دربه‌دری‌ها پناهگاه ندارم | |
| شب گذشته به هر خانه جای بود مرا، لیک | به هیچ خانه در این شام تیره راه ندارم | |
| ز خستگی‌ست به دیوار طوعه تکیه زدم من | و گرنه جز به خداوند تکیه‌گاه ندارم | |
| کِشَند جانب دارالاماره با چه گناهم | عزیز فاطمه جز عشق تو گناه ندارم | |
| به زیر تیغم و بالای بام وقت شهادت | حسین از تو جز امید یک نگاه ندارم | |
| به راه عشق تو سر می‌دهم که وای به حالم | اگر که حرمت عشق تو را نگاه ندارم | |
| به اشتباه سوی کوفه خواندمت که بیایی | دریغ مهلت جبران اشتباه ندارم | |
| غم تو کرده سیه روز من که در همه عمرم | قسم به خال تو یک نقطۀ سیاه ندارم | |
| سلام بر تو دهم لیک با زبان اشارت | نگاه من به تو و طاقت نگاه ندارم |
پانویس
سفینه‌های نور