زینب به زمین دید چو صد پاره تنی چند

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۹ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =زینب به زمین دید چو صد پاره تنی چند | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = ترکی شیرازی | قالب = غزل | وزن = | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت =هلال محرم | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۱۳بیت | منبع = }} '''ز...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
زینب به زمین دید چو صد پاره تنی چند
اطلاعات شعر
نام شاعرترکی شیرازی
قالبغزل
موضوعامام حسین(ع)
مناسبتهلال محرم
زبانفارسی
تعداد ابیات۱۳بیت


زینب به زمین دید چو صد پاره تنی چند را ترکی شیرازی درباره زبان حال حضرت زینب(س) در مصیبت امام حسین(ع) در سیزده بیت سروده است. این شعر در قالب غزل و در گونه مرثیه است.

متن شعر

زینب به زمین دید چو صد پاره تنی چندپژمرده ز کین دید، گل یاسمنی چند
تنها به زمین دید، فتاده همه بی‌سربر نوک سنان، رفته سر بی‌بدنی چند
یک‌ جا به سنان رفته، سر بی‌تن چندییک‌ جا به زمین خفته، تن بی‌کفنی چند
از یک طرف افتاده ز پا با تن صد چاکشمشادِ قد و ماهِ رخِ سیم‌تنی چند
یک‌ سو ز جفا‌کاری گرگان جفاکارغلتیده به خون، یوسف گل پیرهنی چند
از تیشه‌ی ظلم سپه کوفی و شامیافتاده ز پا، شاخ گل نسترنی چند
از ضربت شمشیر و سنان سپه کفرافتاده به میدان بلا، ‌صف‌شکنی چند
رنگین شده از خون، بدن لاله‌عذارانچون گوهر غلتان، شده دُرّ عدنی چند
افتاده ز کین دید، سلیمان زمان راغلتیده به خون، از ستم اهرمنی چند
رو کرد سوی جسم برادر به فغان گفت‌:بنْگر ز وفا، جانب یک مشت زنی چند
ای جان برادر! ندهد خصم امانمتا با تن صد چاک تو، گویم سخنی چند
از پای جهان، بند ستم، ‌گر تو گشودیاکنون، بنِگر بسته‌ی بند و رسنی چند
ترکی ز بصر، فاطمه ریزد دُر خونینخوانند گر این مرثیه، در انجمنی چند

پانویس

منابع