برون در بنه این‌جا هوای دنیا را
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| قالب | غزل |
| موضوع | امام جواد (ع) |
| مناسبت | منقبت |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۹بیت |
برون در بنه این‌جا هوای دنیا را از سروده‌های صاعد اصفهانی در مدح امام جواد (ع) است.
معرفی
مقالهٔ اصلی: صاعد اصفهانی
«برون در بنه این‌جا هوای دنیا را» را محمدعلی صاعد اصفهانی در قالب غزل در ۹ بیت سروده است. این شعر در گونه ولادت و منقبت امام جواد (ع) و مناسبت آن با ولادت حضرت است. این غزل شعر در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن است.
متن شعر
| برون در بنه این‌جا هوای دنیا را | درآ به محفل و برگیر زاد عقبا را | |
| بگیر ساغر پُر از میِ ولایت را | گذار بر دگران خوان «منّ و سلوی» را | |
| به زیر سایۀ نخلی نشین که پرتو آن | به زیر سایه گرفته‌ست نخل طوبا را | |
| درآ به وادی ایمن که نخل طور این‌جاست | بیار دیدۀ پاک و نگر تجلّا را | |
| بیا در آینۀ طلعتِ امام جواد | ببین هرآینه انوار حق‌تعالی را | |
| بخواه هر چه که خواهی مراد خود ز جواد | بخواه حاجت و بشنو ندای بُشری را | |
| شفیع ساز به درگاه حق، امام نُهُم | جواد، نوگُلِ باغ علیِ موسی را | |
| «تقی» که دوخته خیاط لم‌یزل از لطف | به قد سرو رسایش لباس تقوا را | |
| به غیر نخلِ امامت به بوستانِ وجود | نیاورد بَرِ آرامش و تسلّا را |
پانویس
کتاب چشمه جود