خنجر شمر به خون شه خوبان تشنه
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | ناصرالدین شاه قاجار |
| قالب | غزل |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۱۱ بیت |
خنجر شمر به خون شه خوبان تشنه مطلع شعری درباره امام حسین(ع) اثر طبع ناصرالدین شاه قاجار شاعر ایرانی است. این شعر در یازده بیت در قالب غزل در گونه مرثیه سروده شده است.
متن شعر
| خنجر شمر به خون شه خوبان تشنه | حنجر شه بدم خنجر بُرّان تشنه | |
| من چو خضرم و فُراتست اگر آب حیات | خضر کی مانده به سرچشمۀ حیوان تشنه | |
| آه از آن لحظه که اصغر به سر دوش پدر | داد حنجر به دَمِ غنچهِ پیکان، تشنه | |
| کودکانم که همه شهد و شکر می‌خوردند | حال، طوطی صفت، اندر شکرستان، تشنه | |
| گفت شاه شهدا با پسر سعد لعین | آب در کوزه روا داری و مهمان تشنه؟ | |
| مهر زهرا بود این آب و همه اولادش | کشته گشتند و فتادند به میدان تشنه | |
| دیو و دَد جمله از این آب همه سیرابند | کس ندیده است لب آب، سلیمان تشنه | |
| گبر و ترسا و نَصارٰی همه زین آب خورند | به لب نهر، جگر گوشۀ عمران تشنه | |
| اکبرم کشته شد از تیغ شما در میدان | رفت در خلد برین شاه جوانان تشنه | |
| دست‌ها از تن عباس فکندند به خاک | کس ندیده است که سقا سپرد جان تشنه | |
| ناصر ار آب خوری یاد کن از شاه شهید | زانکه شد کشته شهنشاهِ شهیدان، تشنه |