خوشوقت کسی که جز وفا کارش نیست

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۱ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =خوشوقت کسی که جز وفا کارش نیست | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = محمدجواد غفورزاده | قالب = رباعی | وزن =مفعول مفاعیل مفاعیلن فع | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابی...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
خوشوقت کسی که جز وفا کارش نیست
اطلاعات شعر
نام شاعرمحمدجواد غفورزاده
قالبرباعی
وزنمفعول مفاعیل مفاعیلن فع
موضوعامام حسین(ع)
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۲بیت


خوشوقت کسی که جز وفا کارش نیست مطلع شعری از سروده های شاعر آیینی، محمدجواد غفورزاده درباره امام حسین(ع) است. این شعر آیینی در قالب رباعی و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع سروده شده است.

متن شعر

خوشوقت کسی که جز وفا کارش نیستپابندِ ستم، جانِ سبک‌بارش نیست
پرهیز کن از ستمگری، در هر حالدر حق کسی که جز خدا، یارش نیست


درباره شعر

این شعر برگرفته از حدیث نورانی امام حسین(ع)«إِيَّاكَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا يَجِدُ عَلَيْكَ نَاصِراً إِلا الله» (از ستم کردن بر کسی که جز خدا مددکاری ندارد پرهیز کن) است. 📗 الکافی، ج۲، ص۳۳۱

پانویس

منابع