ای موج صفا روانۀ ساحل تو

از ویکی تراث
ای موج صفا روانۀ ساحل تو
اطلاعات شعر
نام شاعرمحمدجواد غفورزاده
قالبرباعی
وزنمفعول مفاعیل مفاعیلن فع
موضوعامام حسین(ع)
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۲بیت


ای موج صفا روانۀ ساحل تو مطلع شعری از سروده های شاعر آیینی، محمدجواد غفورزاده درباره امام حسین(ع) است. این شعر آیینی در قالب رباعی و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع سروده شده است.

متن شعر

ای موج صفا روانۀ ساحل توای مهر و وفا، سرشتِ آب و گل تو
رنج و غم اگر از دل مؤمن ببریاندوه دو عالم، ببرند از دل تو


درباره شعر

این شعر برگرفته از حدیث امام حسین(ع):«مَنْ نَفَّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ كُرَبَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ»‏(کسی که اندوه و گرفتاری مؤمنی را برطرف سازد، خدا غم‌های دنیا و آخرتش را می‌زداید.) است. نزهة الناظر، ص۸۲؛ بحار الأنوار، ج۸۵، ص۱۲۱

پانویس

منابع