پروانه شد تا شعله‌ور سازد پرش را

از ویکی تراث
پروانه شد تا شعله‌ور سازد پرش را
اطلاعات شعر
نام شاعرحیدر منصوری
قالبغزل
وزنمستفعلن مستفعلن مستفعلن فع
موضوععبدالله بن الحسن(ع)
مناسبتمرثیه
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۵ بیت


پروانه شد تا شعله‌ور سازد پرش را شعری از حیدر منصوری از شعرای آیینی معاصر است. این شعر مرثیه گونه در قالب غزل در پنج بیت در وزن مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع با موضوع عبدالله بن الحسن(ع) سروده شده است.

متن شعر

پروانه شد تا شعله‌ور سازد پرش راپیچید در شوق شهادت باورش را
داغ گلویش تازه شد از قحطی آبوقتی به خنجر داد زخم حنجرش را
با رود جاری کرد در دشتی عطشناکآن دست‌های کوچک و نام‌آورش را
تا لحظه‌ای دیگر عمویش زنده باشدانداخت بر وی، کودکانه پیکرش را
با کاروان، بعد از غروب سرخ خورشیدبر نیزه می‌بردند در غربت سرش را

پانویس

منابع