غمت در نهانخانه دل نشیند
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | طبیب اصفهانی |
| قالب | غزل |
| موضوع | توحیدی |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۹بیت |
اشکم ولی به پای عزیزان چکیده‌ام از اشعار توحیدی مناجاتی شاعر ایرانی طبیب اصفهانی است. این شعر در قالب غزل و در وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن و فضای شعری عرفانی، معنوی در نه بیت سروده شده است.
متن شعر
| غمت در نهانخانه دل نشیند | به نازی که لیلی به محمل نشیند | |
| مرنجان دلم را که این مرغ وحشی | ز بامی که برخاست، مشکل نشیند | |
| خلد گر به پا خاری، آسان برآرم | چه سازم به خاری که در دل نشیند | |
| به دنبال محمل چنان زار گریم | که از گریه‌ام ناقه در گل نشیند | |
| پی ناقه‌اش رفتم آهسته، ترسم | غباری به دامان محمل نشیند | |
| به دنبال محمل، سبکتر قدم زن | مبادا غباری به محمل نشیند | |
| عجب نیست خندد اگر گل به سروی | که در این چمن، پای در گل نشیند | |
| بنازم به بزم محبت که آنجا | گدایی به شاهی، مقابل نشیند | |
| طبیب از طلب در دو گیتی میاسا | کسی چون میان دو منزل نشیند |