لشگر هجوم عام نمودند بر سرش
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | صغیر اصفهانی |
| قالب | غزل |
| وزن | مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۱۱بیت |
لشگر هجوم عام نمودند بر سرش را شاعر آیینی صغیر اصفهانی درباره امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در یازده بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن می‌باشد.
متن شعر
| لشگر هجوم عام نمودند بر سرش | آن یک به تیغ می‌زد و این یک به خنجرش | |
| با حربه اکتفا ننمودند و فرقه‌ای | خاکم به سر زدند ز کین، سنگ بر سرش | |
| هر تیر و تیغ و نیزه و خنجر بر او رسید | سر زد به قلب اطهر جدّ مطهّرش | |
| یا رب! چه بود حالت بابش در آن زمان؟ | آیا چه حال داشت در آن لحظه، مادرش؟ | |
| بهر کدام درد دلش، ناله سر کنم؟ | گویم ز جسم یا ز دل پُر ز آذرش؟ | |
| آن سوزِ تشنه‌کامی و آن تاب آفتاب | و‌آن یاوران غرقه به خون، در برابرش | |
| پشتش شکسته از غم عبّاس نام‌دار | آتش فکنده بر جگرش، داغ اکبرش | |
| نه یار و یاوری، نه معین و نه لشگری | نه قاسمش به جا و نه عون و نه جعفرش | |
| افتاده نخلِ قدّ علی اکبرش ز پا | پُر خون ز تیر حرمله، حلقوم اصغرش | |
| از کثرت جراحت و زخم و غم و عطش | دیگر نمانْد تابِ مکان بر تکاورش | |
| پس آن بزرگوار ز زین بر زمین فتاد | سیماب‌وار لرزه به عرش برین فتاد |