شاعر آیینی:غلامرضا سازگار

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۱ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۱ توسط Admin (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - '| تصویر =↵اندازه تصویر =' به '| تصویر = | اندازه تصویر =')
شاعر آیینی:غلامرضا سازگار
اطلاعات
زمینه فعالیتشعر آیینی
ملیتایرانی
محل زندگیتهران
سبک نوشتاریشعرآیینی
دیوان اشعارنخل میثم
تخلصمیثم
غلامرضا سازگار شاعر آیینی ایرانی متخلص به «میثم» است. او صاحب مجموعه شعری شش جلدی با نام «نخل میثم» است.

معرفی

غلامرضا سازگار متخلص به «میثم» سال ۱۳۲۰ در قم متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در مکتب خانه‏‌های قدیمی سپری نمود و سپس به دروس حوزوی روی آورد. او سرودن را از نوجوانی آغاز کرد و هم‌زمان به ستایشگری نیز روی آورد. از اساتیدی چون میرزا محمد فقیهی و حاج ملا حسین مولوی بهره برد. اکثر شعرهایش در حوزه آیینی است. مجموعۀ شش جلدی «نخل میثم» دربردارنده اشعار آیینی اوست. سازگار در عرصۀ نوحه‌سرایی نیز فعال است. در زمینه نوحه مجموعه‌ «یک ماه خون گرفته»، «آتش مهر»، «نخلستان» و «از صیام تا قیام» از آثار سازگار است. غالب شعرهایش را در قالب غزل به سبک عراقی می‌سراید. شعرهای او معمولا در هیپات توسط مداحان مورد استفاده قرار می‌گیرد. از شعرهای او که بسیار در فاطمیه زمزمه شده است:

من ایستاده بودم دیدم که مادرم راقاتل گهی به کوچه گاهی بخانه می زد

شعری دیگری از او درباره امام حسین (ع):

سرم خاک کف پای حسین استدلم مجنون و شیدای حسین است

شعری از او در فضای مجلس یزید در گونه زبان حال حضرت زینب (س):

یا مزن چوب جفا را بر لب و دندان منیا بگو بیرون روند از مجلست طفلان من

شعری از او که در نوحه سینه زنی استفاده شده است:

کلیم اگر دعا کند بی تو دعا نمی شودمسیح اگر دوا دهد بی تو دوا نمی شود

شعر مرثیه ای از او برای ایام شهادت حضرت زهرا (س):

بریز آب روان اسما، ولی آهسته آهسته به جسم اطهر زهرا ولی آهسته آهسته

شعری از او درباره زبان حال امیرالمومنین (ع) در فراق حضرت زهرا (س):

الا ای چاه، یارم را گرفتندگلم، عشقم، بهارم را گرفتند

پانویس

منابع