زهرا همان کسی است که بیت محقرش
زهرا همان کسی است که بیت محقرشاز علی اکبر لطیفیاندر قالب غزلموضوع: حضرت زهرا(س) |
{پایان شعر}}
زهرا همان کسی است که بیت محقرش | طعنه زده به عرش و تمامی گوهرش | |
او را خدا برای خودش آفریده است | تا اینکه هر سحر بنشیند برابرش | |
شرط پیمبری به پسر داشتن که نیست | مردی پـیـمبر است که زهراست دخترش | |
مانند احترام خداوند واجب است | حفظ مقام فاطمه حتی به همسرش | |
یک نیمهاش نبوت و نیمش ولایت است | حالا علی صداش کنم یا پیمبرش | |
دست توسل همهی انبیا بود | بر رشته های چادری صبح محشرش | |
ما بچههای فاطمه ممنون فضه ایم | از اینکه وا نشد پس در پای دخترش | |
مسمار در اگرچه برایش مزاحم است | اما مجال نیست که بیرون بیاورش |