محمد حسین صغیر اصفهانی (1312ق-1390ق) با تخلص و شهرت صغیر اصفهانی از شاعران آیینی قرن چهاردهم است. آثار شعری او در دیوان مستقلی به نام «دیوان صغیر اصفهانی» جمع آوری شده است.
معرفی
محمدحسین صغیر اصفهانی فرزند اسدالله در شب ولادت امیرالمؤمنین (ع) در اصفهان متولد شد. وی سرودن را از کودکی آغاز کرد و به «صغیر» شهرت یافت. صغیـــر پرورش‌یافته انجمن دانشکده اصفهان به سرپرستی میرزا عباس‌خان شیدا است و در سالیان بعد از بزرگان انجمن‌های ادبی اصفهان شد. حرفه او را نسّاجی گفته‌اند که از این طریق امرار معاش می‌کرد. او اشعار آیینی بسیاری در مدح و مرثیۀ سرود. وی در دوران ممنوعیت برپایی روضه در عصر رضاشاه، کانون مداحان اهل بیت (ع) را تشکیل داد. صغیر سرانجام در سال ۱۳۴۹ش درگذشت و پیکرش در حرم رأس‌الرّضای اصفهان به خاک سپرده شد. «دیوان صغیر اصفهانی» شامل قصاید و غزلیات و «مصیبت‌نامۀ صغیر اصفهانی» شامل مراثی سروده شده توسط او است. دو بیتی معروفی از صغیر در مدح امیرالمومنین (ع) :
| عمری‌ست که دم به دم علی می‌گویم | در حال نشاط و غم علی می‌گویم | |
| تا حال، علی گفتم و ان‌شاءالله | تا آخر عمر هم علی می‌گویم |
در آثار هنری
علیرضا افتخاری در آلبوم نیلوفرانه ۲ و حسام الدین سراج در آلبوم رؤیای وصال قطعاتی از صغیر اصفهانی را خوانده‌اند.
درگذشت
صغیراصفهانی در هفتاد و هشت سالگی به علت بیماری درگذشت. آرامگاه او در محل آستان مقدس راس الرضا در اصفهان می‌باشد.