| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | پناه عالمیان |
| نام شاعر | خواجه معین‌الدین چشتی |
| قالب | غزل |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| مناسبت | مرثیه |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۲بیت |
پناه عالمیان زینبت پناه ندارد را خواجه معین‌الدین چشتی درباره امام حسین(ع) سروده است.
معرفی
«پناه عالمیان زینبت پناه ندارد» اثر شعری از خواجه معین‌الدین چشتی است. این شعر دو بیتی در گونه مدح در دو بیت سروده شده است. فواد کرمانی شعر «پناه عالمیان زینبت پناه ندارد» را در مرثیه امام حسین(ع) سروده است.
متن شعر
[یادداشت ۱]
| کیست این خسرو مظلوم؟ که خونین بدن است | وز دم نیزه و شمشیر، دو صد پاره تن است | |
| کیست این مظهر جان‌بازی و ایثار و وفا؟ | که به آزادگی و عدل و شرف، ممتحن است | |
| او بُوَد چشم و چراغ دل زهرای بتول | روشنی‌بخش جهان، نور رخ «ذو‌المنن» است | |
| گبر و ترسا و یهودش، چو مسلمان خواهد | یار و محبوب ملل، شمع همه انجمن است | |
| چه غم ار حسرت دیدار وطن داشت به دل؟ | وطنش در دل یاران، شه دور از وطن است | |
| او شهید است و نیازش نبُوَد گر چه به غسل | آب غسلش همه از خون گلو و بدن است | |
| «کفنی داشت ز خاک و کفنی داشت ز خون | تا نگویند کسان، جسم حسین بی‌کفن است» | |
| «استخوانی اگر از سینۀ او باقی ماند | آن هم از ضرب سمّ اسب، شکن در شکن است» | |
| دفن کردی چو پدر را پسر بیمارش | آن که یعقوب‌صفت، شهرۀ «بیت الحزن» است | |
| با سر‌انگشتِ مبارک بنوشتی بر خاک | این همان قبر شهیدی است که عطشان دهن است | |
| این مکان قبلۀ عشّاق جهان خواهد شد | «خوشدل»! این تربتِ معشوقِ زمین و زمن است |
پانویس
منابع
خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «یادداشت» وجود دارد، اما برچسب متناظر با <references group="یادداشت"/> یافت نشد.