منظر دلهای ماست کرببلای حسین
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | هاشم شکوهی |
معرفی
هاشم شکوهی امام حسین
متن شعر
منظر دلهای ماست کرببلای حسین | مرغ دل ما زند، پر به هوای حسین | |
یک نگه کربلا، بِه بُوَد از صد بهشت | جنّت اهل دل است، صحن و سرای حسین | |
دیدن باغ بهشت، مژده به زاهد دهید | زاهد و حور و قصور، ما و لقای حسین | |
تربت پاکش بُوَد، داروی هر دردمند | دار شفای خداست، کرببلای حسین | |
مُلک سلیمان بُوَد، در نظرش بیبها | آن که گدایی کند، پیش گدای حسین | |
هر که رَود کربلا، بوسه به خاکش زند | بشنود از قدسیان، بانگ و نوای حسین | |
چون به عزاخانهاش، پا نهی آهسته نِه | بال ملائک بُود، فرش عزای حسین | |
خنده کنان می رود، روز جزا در بهشت | هرکه به دنیا کند، گریه برای حسین | |
غم نَخورَد بعد از این، بهر سرای دگر | آن که «شکوهی»! شود، نوحهسرای حسین |