گوزیاشیمی یارالاریوا مرهم ایلرم عبدالعظیم امیرذهنی (ذهنی زاده) 1274 ه.شمسی تبریزین امیرخیز محله سینده دنیایا گلیب.[۱] ذهنی زاده نین ایکی تخلصی واردی: بیری «ذهنی» و بیریده «سائل»دی. ذهنی زاده، آتاسی ئولندن صونرا چوستدوزان محله سینه کوچدی. ذهنی زاده نین دیوانی 1380 و صونرا 1389 دیوان سائل عنوانیله تبریزده.شمسی ده چاپ اولوب. 1359 ه.ش ایلینده دنیادان گئدیب و تبریزین وادی رحمت مزارستانیندا بلوک 7، ردیف 15 و 15 نمرهسینده دفن اولوبدی.
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شعر | یارالاریوا مرهم ایلرم |
| نام شاعر | ذهنی زاده تبریزی |
| قالب | قصیده |
| وزن | مستفعلن مفاعل مستفعلن فعل |
| موضوع | امام حسین (ع) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | ترکی |
| تعداد ابیات | 17 |
| منبع | دیوان سائل |
شعرین تانیتماسی
مستفعلن مفاعل مستفعلن فعل وزنینده دی.
شعرین متنی
| گوز یاشمی یارالاریوا مرهم ایلرم | بولسون هامی کی هریارانین بیردواسی وار | |
| مرهم قبول ایلمین یاره حشره‌تک | زخم شهادتین دی دوادن اباسی وار | |
| باشدان ایاقه هر نه یارا جسموه دگوب | تک زینبون ئورکده بیر ایله یاراسی وار | |
| چوخ یاره‌لر دگوب منه چوخ تازیانه دن | هر تازیانه نین بیر اوزون ماجراسی وار | |
| فکر ایلدیم گئچن گجه تک قالدی قارداشیم | قلبیم دئدی داریخما یانیندا آناسی وار | |
| هجرونده زینبین آغارار زلفی غم یئمز | چون قاره زلفدن قره بختین قراسی وار | |
| درد و بلاسی باشیمیزون باشه یئتمیوب | الله بولور کی باشیمیزون نه بلاسی وار | |
| گر چه نوای نای غم‌انگیز اولور ولی | نای دل یتیمه نون اوزگه نواسی وار | |
| بی‌کس عیال و عترتوی تاپشیر اللها | هر کیمسه نون کی هئچ کسی یوخدور خداسی وار | |
| صحرایه قیزلارون نه دئسون قاچماسون حسین | بیر قوش کی آشیانه‌سی یاندی هاراسی وار | |
| باشون گئدوبدی کوفیه مهماندی خولیه | کول باشیمه حکایت مطبخ‌سراسی وار | |
| کرب و بلا هواسی بیزه سازش ائتمدی | شامه گئداخ گوراخ اورانین نه هواسی وار | |
| هر لحظه تازه بیر غمه گردون سالور منی | هئچ بولموری کی بسدی غم کربلاسی وار | |
| غارت گونونده ایله قیامت قوپوب بیزه | حاشا کی محشرون ایله محشر نماسی وار | |
| معجرلر اوسته ایلمشوق بسکه کشمکش | هر معجرون هامی بوله مین جان بهاسی وار | |
| اولدی بهار فصلی گلستانیمیز خزان | نه باغبان نه بلبلینون بیر صداسی وار | |
| بلبل‌لرین گوزوندن ایراق پایمال اولان | گل برگ‌لرده زاغ و زغن جای‌پا سی‌وار |
- ↑ بیز بئله آغلاردیق، ج 1، ص 207