سید حسن حسینی (۱۳۳۵-۱۳۸۳ش) شاعر آیینی و منتقد ادبی معاصر است. در نظم و نثر عاشورایی صاحب اثر است. اشعار سپید عاشورایی او از مشهور ترین آثار معاصر در این حوزه هستند.
| پرونده:اندازه تصویر = | |
| اطلاعات | |
|---|---|
| زمینه فعالیت | شعر آیینی |
| ملیت | ایرانی |
| محل زندگی | تهران |
| پیشه | استاد دانشگاه |
| سبک نوشتاری | شعر نو یا سپید |
| کتاب‌ها | هم‌صدا با حلق اسماعیل |
معرفی
سیدحسن حسینی شاعر و محقق ادبی سال ۱۳۳۵ش در تهران به دنیا آمد. او به تدریس در دانشگاه اشتغال داشت. در ۱۳۶۸ش، با همکاری چند تن از دوستانش، به منظور باروری ذوق شاعرانِ جوان، «دفترِ شعر جوان» را تأسیس کرد و در همین سال به همراه قیصر امین پور برنده جایزه ادبی نیما یوشیج شد. حسینی در ۹ فروردین ۱۳۸۳ش، در تهران درگذشت و پیکرش در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد. سید علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران در پیامی، درگذشت وی را تسلیت گفت. مجموعه نظم‌های عاشورایی «هم‌صدا با حلق اسماعیل»، و مجموعه نثرهای عاشورایی «طلسم سنگ»، از آثار اوست. در سال ۱۳۷۹ مجموعهٔ کامل غزلیات بیدل دهلوی با صدای او ضبط شد. سید حسن حسینی اشعارش را در قالب‌های غزل، مثنوی، رباعی، نیمایی و سپید، با موضوعات آیینی، اجتماعی و دفاع مقدس می‌سروده‌است. برخی از آثار او دارای مضامینی طنز است. مطلع دو بیتی مشهور او این شعر است:
| ما در ره عشق نقض پیمان نکنیم | گر جان طلبد دریغ از جان نکنیم |