کسایی مروزی از شاعران شیعی قرن چهارم هجری است. اولین شعر فارسی در سوگواری کربلا را سروده است.
| شاعر | |
| پرونده:اندازه تصویر = | |
| اطلاعات | |
|---|---|
| زمینه فعالیت | شعر آیینی |
| ملیت | ایرانی |
| محل زندگی | مرو |
| سبک نوشتاری | قصیده کهن |
| کتاب‌ها | دیوان |
| تخلص | کسایی |
معرفی
مجدالدین ابوالحسن کسایی مروزی (۳۴۱- وفات بعد از ۳۹۰ق) از شاعران شیعه ایرانی است.او در مرو متولد شد. تخلص او در اشعارش «کسایی» است. وی نخستين شاعر شيعی فارسی زبان است که درباره اهل بیت (ع) و غدیر خم شعر سروده است. همچنین اولین سوگنامه شعری عاشورایی متعلق به اوست. ابتدا در مدح سلاطین زمان خود شعر می‌سرود ولی بعدها پشیمان شد و به مدح اهل بیت (ع) پرداخت. برخی محققان، علت تخلص او به کسایی را، برداشتی از حدیث کساء می‌دانند. از اشعارش حدود ۲۰۰ بیت باقی مانده است. ناصر خسرو یکی از قصاید او استقبال می‌کرده است.وی در قالب‌های قصیده، رباعی و قطعه اشعاری داشته است. شعر کسایی مروزی در مدح امیرالمؤمنین علی(ع):
| فهم کن گر مؤمنی فضل امیر المؤمنین | فضل حیدر شیر یزدان مرتضای پاکدین |
مطلع اولین شعر عاشورایی فارسی او این چنین است:
| باد صبا درآمد، فردوس گشت صحرا | آراست بوستان را نیسان به فرش دیبا |