صامت بروجردی (۱۲۶۳-۱۳۳۳) از شعرای آیینی معاصر، متولد بروجرد و در شعر متخلص به صامت است. اشعار زیادی از وی در منقبت و مصیبت اهل بیت (ع) سروده شده است.
| شاعر | |
| پرونده:اندازه تصویر = | |
| اطلاعات | |
|---|---|
| زمینه فعالیت | شعر آیینی |
| ملیت | ایرانی |
| محل زندگی | بروجرد |
| پیشه | دست فروش |
| سبک نوشتاری | آیینی |
| دیوان اشعار | ریاض الشهاده |
| تخلص | صامت |
معرفی
میرزا محمد باقر صامت بروجردی معروف به صامت بروجردی و متخلص به صامت (۱۲۶۳-۱۳۳۳ )، یکی از شاعران مذهبی و مدیحه سرایان قرن سیزدهم و چهاردهم ایران است. بیشتر آثار صامت بروجردی را مرثیه‌های مذهبی در ستایش اهل بیت (ع) و نیز نوحه‌ها و اشعاری در توصیف عاشورا تشکیل می‌دهد. استاد او میرزا عبدالمجید نوائى بروجردی است. شغل او دست فروشی بوده است. سرانجام صامت در روز پنجشنبه شانزدهم ماه محرم سال ۱۳۳۳ قمری در بروجرد درگذشت. محوطه قبر او امروزه به «صامتیه» نامیده شده است. شعرها و نوحه‌های صامت در سوگواری‌های عاشورا استفاده می‌شود. اشعار وی در ردیف اشعار وفایی شوشتری و جودی خراسانی است. دیوان شعری وی مشتمل بر انواع شعرها مانند غزل، قصیده و رباعی و در شعرهای آیینی در قالب بحر طویل، به اسم «ریاض الشهاده» منتشر شده است. شعری از او در مدح امام علی (ع) است:
| روز ایجاد که حق خلقت دنیا مى‌کرد | در پسِ پرده على بود و تماشا مى‌کرد |