صاعد اصفهانی از شاعران ایرانی معاصر است. او متخلص به «صاعد» و از شاگردان صغیر اصفهانی است.
| پرونده:اندازه تصویر = | |
| اطلاعات | |
|---|---|
| زمینه فعالیت | شعر آیینی |
| ملیت | ایرانی |
| محل زندگی | اصفهان |
| سبک نوشتاری | شعر آیینی |
| کتاب‌ها | «سرود روح‌القدس»، «تجلی در منا» و «مجموعه مقالات سبک هندی» |
| تخلص | صاعد |
معرفی
محمدعلی صاعد اصفهانی ۱۰ دی ۱۳۰۴ در اصفهان چشم به جهان گشود. خواندن، نوشتن و قرائت قرآن را از ۵ سالگی نزد پدرش میرزا اسدالله آموخت. پدر که از علاقه فرزندش به شعر آگاه بود او را از کودکی به انجمن عشیق، نزد صغیر اصفهانی و میرزا عباس‌خان شیدا برد. صاعد، تخلص او بود که بعدها آن را به‌عنوان نام خانوادگی خود قرار داد. وی یکی از صائب‌شناسان است و مقالاتی در این زمینه تألیف کرده است. صاعد اصفهانی از سال ۱۳۵۴ ریاست انجمن «کمال» را بر عهده داشت و چندین سال نیز مدیر انجمن «صائب» بود. وی ۲۴ مرداد ۱۴۰۰ از دنیا رفت و در قطعه هنرمندان باغ رضوان اصفهان به خاک سپرده شد. از آثارش می‌توان به «سرود روح‌القدس»، «تجلی در منا» و «مجموعه مقالات سبک هندی» اشاره کرد.
نمونه شعر
غزل شعری آیینی از وی در مدح امام جواد (ع) است که مطلع آغازین «برون در بنه این‌جا هوای دنیا را» است:
| برون در بنه این‌جا هوای دنیا را | درآ به محفل و برگیر زاد عقبا را |