| دل آزاده با خدا باشد | ذکر، نسیان ماسوا باشد | |
| دل چو خالی شد از خیال خودی | حرم خاص کبریا باشد | |
| می‌رسد هر نفَس نسیم وصال | خُنک آن دل، که آشنا باشد | |
| جلوه کن در لباس یکتایی | تا من و ما، تمام لا باشد | |
| هر که فانی شود ز خویش «حزین» | «مَن رَءانی فَقَد رَءا» باشد |
| دل آزاده با خدا باشد | ذکر، نسیان ماسوا باشد | |
| دل چو خالی شد از خیال خودی | حرم خاص کبریا باشد | |
| می‌رسد هر نفَس نسیم وصال | خُنک آن دل، که آشنا باشد | |
| جلوه کن در لباس یکتایی | تا من و ما، تمام لا باشد | |
| هر که فانی شود ز خویش «حزین» | «مَن رَءانی فَقَد رَءا» باشد |