| حی علی الفلاح که گل کرده بعثتش | باید نماز بست نمازی به قامتش | |
| این نور از کجاست که همواره روشن است | این شعله چیست در دلمان جز محبتش | |
| جاری شده‌ست چشمۀ آیات در حجاز | گل‌ها شکفته‌اند برای تلاوتش | |
| حسن ختام و نقطۀ آغاز دهر بود | حسن ختام بود شروع نبوتش | |
| از آسمان غار حرا نور می‌رسید | نوری که داد مژده برای رسالتش | |
| دستان اتحاد نباید جدا شوند | آری امید داشت به دستان اُمّتش |