ذبیح‌الله صاحبکار روحانی و شاعر ایرانی معاصر است. تخلص شعری او سُهی است.
 | |
| اطلاعات | |
|---|---|
| زمینه فعالیت | شعر آیینی |
| ملیت | ایرانی |
| محل زندگی | مشهد |
| دیوان اشعار | «افسانه ناتمام» |
| تخلص | سهی |
معرفی
ذبیح‌الله صاحبکار متخلّص به «سُهی» خرداد ۱۳۱۳ در روستای دولت‌آباد از توابع تربتِ حیدریه به دنیا آمد. وی از خردسالی با شعر آشنا شد و توانست در همان کودکی اشعار موزون و مقفّا بنویسد. در دورۀ متوسطه، دبیرستان را رها کرد و به تحصیل علوم دینی رو آورد و توانست سطوح عالیۀ حوزه را پشت سر بگذارد. سپس وارد آموزش و پرورش شد و به تدریس پرداخت. او ریاست شورای سیاست‌گذاری شعر خراسان، شورای شعر اداره ارشاد و شورای شعر آستان قدس رضوی را بر عهده داشته است. وی در کارهای تحقیقی نیز همّت وافری داشت. صاحبکار سرانجام در ۱۸ اسفند ۱۳۸۱ از دنیا رفت و در کنار قبر فردوسی به خاک سپرده شد. گرچه در زمان حیات او دو بار مجموعۀ اشعارش مفقود شد اما خوشبختانه دیوان او با نام «افسانه ناتمام» در دسترس علاقه‌مندان است.
نمونه شعر
شعر غزلی درباره امام حسین (ع) مناسب شب عاشورا سروده است:
| شبی که صبح شهادت در انتظار تو بود | جهان، مسخّر روح بزرگوار تو بود |