| راز نهاناز امام خمینیدر قالب غزلموضوع: عرفانی |
| داستان غم من راز نهانی باشد | آن شناسد كه ز خود يكسره فانی باشد | |
| به خم طرّه ی زلفت نتوانم ره يافت | آن تواند كه دلش آنچه تو دانی باشد | |
| ساغری از خم ميخانه مرا باز دهيد | كه تواند كه در اين ميكده بانی باشد | |
| گرد دلدار نگردد غم ساقی نخورد | غير آن رند كه بینام و نشانی باشد | |
| گرچه پيرم به سر زلف تو ای دوست قسم | در سرم عشق چو ايّام جوانی باشد | |
| دورم از كوی تو ای عشوه گر هر جايی | كه نصيبم ز رخت نامه پرانی باشد | |
| گر شبانان به سر كوی تو آيند و روند | خرّم آن دم كه مرا شغل شبانی باشد |