| سنگ‌ها آینه‌ها نام تو را می‌خواننداز سارا جلوداریاندر قالب غزلبا وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلنموضوع: شعر توحیدی |
| سنگ‌ها آینه‌ها نام تو را می‌خوانند | اهل دل، اهل صفا، نام تو را می‌خوانند | |
| چه فقیران که به شکرانۀ یک تکۀ نان | یا مُعینَ الضُّعَفا! نام تو را می‌خوانند | |
| چه غریبان که به شکرانۀ یک نیم‌نگاه | باز با حمد و ثنا، نام تو را می‌خوانند | |
| می‌توان از نفَس پاک درختان فهمید | که شب و روز، چرا نام تو را می‌خوانند | |
| مرگ، حق است ولی عالم و آدم بی‌شک | لحظۀ خوف و رجا، نام تو را می‌خوانند | |
| گه «بلال حبشی»، گاه «مؤذن‌زاده» | همه با بانگ رسا، نام تو را می‌خوانند | |
| از ازل تا به ابد، جملۀ ارکان وجود | زیر لب، وقت دعا نام تو را می‌خوانند |