| عطر لبخند خدا پیچید در دنیای من | پنجمین خورشید تا گل کرد در شب‌های من | |
| فصل وصل آمد زمین پر شد ز بوی ناب عشق | جلوه‌گر شد از مدینه، ماه من مولای من | |
| عصمتی روشن تبسّم کرد بر روی زمین | حضرت حق گفت او نوری‌ست با امضای من | |
| وارث بوی بهشت است و خرد میراث اوست | سیب شیرینی‌ست او از شاخۀ طوبای من | |
| قاف غیرت بحر حیرت کهکشان حکمت است | باقر نور است بشنو از لبش آوای من | |
| فصل لبخند گل پنجم امام باقر است | پنجمین خورشید زد لبخند بر دنیای من | |
| تشنۀ یک جلوه از خورشید سیمای توام | ای طلوع پنجمین ای حجّت فردای من |