من غنچۀ نشکفتۀ بستان حسینم از
سیدمحمدعلی ریاضی یزدی



در قالب غزل

موضوع: حضرت رقیه(س)
من غنچۀ نشکفتۀ بستان حسینمزیبا گل دامان گلستان حسینم
افسرده گل پرپری از گلبن زهرایا طفل نوآموز دبستان حسینم
من دختر معصومم و مظلوم رقیهاز جسم حسینم من و از جان حسینم
یک آه جگر سوز ز سوز دل زینبیک قطرۀ اشک از سر مژگان حسینم
من گنج نهان در دل ویرانۀ شاممیا شمع شب افروز شبستان حسینم
آن شب که به دیدار من آمد به خرابهوقتی که پدر دید پریشان حسینم
همراه سر خویش مرا پای به پا بردتا جنت فردوس که مهمان حسینم
جان بر سر سودای پدر دادم و شادمکامروز حسین از من و من زآن حسینم
قربانی حق شد پدرم شاه شهیدانفخر من از آنست که قربان حسینم
روشنگر این شام خرابم که شعاعیاز روی چو خورشید درخشان حسینم
بر پادشهان فخر از آن کرد ریاضیکز لطف خدا بندۀ احسان حسینم