|
|
خط ۱: |
خط ۱: |
| {{جعبه اطلاعات شعر | | {{جعبه اطلاعات شعر |
| | عنوان =خاک خون آغشته لب تشنگان کربلاست | | | عنوان =در کوفه از وفا و محبّت نشانه نیست |
| | تصویر = | | | تصویر = |
| | توضیح تصویر = | | | توضیح تصویر = |
| | نام شعر = | | | نام شعر = |
| | نام شاعر = سلمان ساوجی | | | نام شاعر = ادیبالممالک فراهانی |
| | قالب = غزل | | | قالب = غزل |
| | وزن = فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن | | | وزن = |
| | موضوع = امام حسین(ع) | | | موضوع = حضرت مسلم(ع) |
| | مناسبت = | | | مناسبت = |
| | زمان سرایش = | | | زمان سرایش = |
| | زبان = فارسی | | | زبان = فارسی |
| | تعداد ابیات =۳۶ بیت | | | تعداد ابیات = ۱۱بیت |
| | منبع = | | | منبع = |
| }} | | }} |
|
| |
|
| '''خاک خون آغشته لب تشنگان کربلاست''' شعری آیینی از شاعر قرن هشتم، [[سلمان ساوجی]] درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب مثنوی که در سی وشش بیت سروده شده است. وزن این شعر فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن و در گونه مرثیه است. | | '''در کوفه از وفا و محبّت نشانه نیست''' را [[ادیبالممالک فراهانی]] درباره حضرت مسلم(ع) در یازده سروده است. این شعر در قالب غزل و در گونه مرثیه است. |
|
| |
|
| ==متن شعر== | | ==متن شعر== |
| {{شعر}} | | {{شعر}} |
| {{ب|خاک خون آغشته لب تشنگان کربلاست|آخر ای چشم بلابین جوی خون بارت کجاست؟}} | | {{ب|در کوفه از وفا و محبّت نشانه نیست|وز مهر و آشتی، سخنی در میانه نیست}} |
| {{ب|جز به چشم و چهره مسپر خاک این ره، کان همه|نرگس چشم و گل رخسار آل مصطفاست}} | | {{ب|کردار، جز نفاق و عمل، جز خلاف نه|گفتار، جز دروغ و سخن، جز فسانه نیست}} |
| {{ب|ای دل بیصبر من آرام گیر اینجا دمی|کاندر اینجا منزل آرام جان مرتضاست}} | | {{ب|یا کوفیان نیافتهاند از وفا، نشان|یا هیچ از وفا، اثری در زمانه نیست}} |
| {{ب|این سواد خوابگاه قرهالعین علی است|وین حریم بارگاه کعبه عز و علاست}} | | {{ب|ای شه میا به کوفه که این ورطۀ هلاک|گرداب هایلی است که هیچش کرانه نیست}} |
| {{ب|روضه پاک حسین است این که مشک زلف حور|خویشتن را بسته بر جاروب این جنت سراست}}
| | {{ب|این مردم منافق زشت دو رویه را|خوف از خدای واحد فرد یگانه نیست}} |
| {{ب|شمع عالم تاب عیسی را درین دیر کهن|هر صباح از پرتو قندیل زرینش ضیاست}} | | {{ب|دارند تیرها به کمان برنهاده، لیک|جز پیکر تو، ناوکشان را نشانه نیست}} |
| {{ب|زاب چشم زایران روضهاش «طوبی لهم»|شاخ طوبی را به جنت قوت نشو و نماست}} | | {{ب|بهر گلوی اصغر تو، تیر کینه هست|وز بهر کودکان تو، جز تازیانه نیست}} |
| {{ب|مهبط انوار عزت، مظهر اسرار لطف|منزل آیات رحمت، مشهد آل عباست}} | | {{ب|هُش دار! ای کبوتر بام حرم! که بس|دام است در طریق و اثر ز آب و دانه نیست}} |
| {{ب|ای که زوار ملایک را جنابت مقصد است|وی که مجموع خلایق را ضمیرت پیشواست}} | | {{ب|بس عذرها به کشتنت آراستند، لیک|جز کینۀ تو، در دل ایشان، بهانه نیست}} |
| {{ب|نعل شبرنگ تو گوش عرشیان را گوشوار|گرد نعلین تو چشم روشنان را توتیاست}}
| | {{ب|جانم فدای خاک قدوم تو شد ولی|مسکین سرم که بر در آن آستانه نیست}} |
| {{ب|صفحه تیغ زبانت عاری از عیب خلاف|روی مرات ضمیر صافی از رنگ ریاست}}
| | {{باین گفت و مست جرعۀ صهبای وصل شد\عکسِ فروغِ دوست بُد و سوی اصل شد}} |
| {{ب|ناری از نور جبینت، شمع تابان صباح|تاری از لطف سیاهت، خط مشکین مساست}}
| |
| {{ب|نا سزایی کاتش قهر تو در وی شعله زد|تا قیامت هیمه دوزخ شد و اینش سزاست}}
| |
| {{ب|بهره جز آتش چه دارد هر که سر برد به تیغ؟|خاصه شمعی را که او چشم و چراغ انبیاست}} | |
| {{ب|هر سگی کز روبهی با شیر یزدان پنجه زد|گر خود او آهوی تاتارست، در اصلش خطاست}}
| |
| {{ب|تا نهان شد آفتاب طلعتت در زیر خاک|هر سحر پیراهن شب در بر گیتی قباست}} | |
| {{ب|در حق باب شما آمد «علی بابها»|هر کجا فضلی درین باب است، در باب شماست}}
| |
| {{ب|تا صبا از سر خاک عنبرینت برد بوی|عاشق او شد به صد دل زین سبب نامش صباست}}
| |
| {{ب|هر کس از باطل به جایی التجایی میکند|زان میان ما را جناب آل حیدر ملتجاست}}
| |
| {{ب|کوری چشم مخالف، من حسینی مذهبم|راه حق این است و نتوانم نهفتن راه راست}}
| |
| {{ب|ای چو دریا خشک لب، لب تشنگان رحمتیم|آب رویی ده به ما کاب همه عالمتر است}}
| |
| {{ب|خواهشت آب است و ما میآوریم اینک به چشم|خاکسار آنکس که با دریا به آبش ماجراست}}
| |
| {{ب|بر لب رود علی، تا آب دلجوی فرات|بسته شد زان روز باز افتاده آب از چشمهاست}}
| |
| {{ب|جوهر آب فرات از خون پاکان گشت لعل|این زمان آن آب خونین همچنان در چشم ماست}}
| |
| {{ب|سنگها بر سینه کوبان، جامها در نیل عرق|میرود نالان فرات، آری ازین غم در عزاست}}
| |
| {{ب|آب کف بر روی ازین غم میزند، لیکن چه سود؟|کف زدن بر سر کنون کاندر کفش باد هواست}}
| |
| {{ب|یا امام المتقین! ما مفلسان طاعتیم|یک قبولت صد چو ما را تا ابد برگ و نواست}} | |
| {{ب|یا شفیع المذنبین! در خشکسال رحمتیم|زابر احسان تو ما را چشم باران عطاست}}
| |
| {{ب|یا امیر المومنین! عام است خوان رحمتت|مستحق بینوا را بر درت گوش صلاست}}
| |
| {{ب|یا امام المسلمین! از ما عنایت وا مگیر|خود تو میدانی که سلمان بنده آل عباست}}
| |
| {{ب|نسبت من با شما اکنون درین ابیات نیست|مصطفی فرمود سلمان هم زاهل بیت ماست}}
| |
| {{ب|روضهات را من هوادارم بجان قندیلوار|آتشین دل در برم دایم معلق زین هواست}}
| |
| {{ب|خدمتی لایق نمیآید ز من بهر نثار|خردهای آوردهام وان در منظوم ثناست}}
| |
| {{ب|هرکسی را دست بر چیزی، و ما را بر دعا|رد مکن چون دست این درویش مسکین بر دعاست}}
| |
| {{ب|یا ابا عبدالله از لطف تو حاجات همه|چون روا شد حاجت ما گر برآید هم رواست}}
| |
| {{پایان شعر}} | | {{پایان شعر}} |
|
| |
|
| ==پانویس== | | ==پانویس== |
|
| |
|
| |
|
| ==منابع== | | ==منابع== |
| [[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]] | | [[رده:شعر با موضوع حضرت علی اصغر(ع)]] |
| [[رده:شعرهای کهن]] | | [[رده:شعرهای کهن]] |