Eskandari

<pre>{{مدرک}}</pre>

نداند مقام زهرا را عبدالعلی نگارنده آه از دمی که در حرم عترت خلیل ادیب الممالک آه از آن ساعتی که با تن چاک چاک شیعیان! دیگر هوای نینوا دارد حسین شهریار ای سرزمین کربلا ای کوی جانانم يک دم برو آهسته تر جانا شتابان مي روي رو سوي قربانگاه چرا خوش سهل و آسان مي روي کرده وصیت مادرت (2) تا من ببوسم حنجرت خدا مادرم را کجا میبرند انسانی طبیبا وا مکن زخم سرم را سازگار سپه کوفه همه استاده انسانی من نگویم مرو اى ماه برو انسانی حسین آمد به میدان و علی اصغر در آغوشش اصغر اگر ز عطش تشنه و بی تاب شدی جودی دختر فکر بکر من، غنچه لب چو وا کند غروی اصفهانی قربون کبوترای حرمت شهید غلامعلی رجبی صبا به پیر خرابات از خرابه ی شام غروی رباب است و خروش و خسته حالی انسانی